โอเคบรรดาตัวเต็งต่างมีชัยกันถ้วนหน้า เต็งหนึ่งถึงเต็งสามทั้ง แมนเชสเตอร์ ซิตี้, แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด, เชลซี เก็บสามคะแนนได้หมด แต่ดูให้ลึกลงไปในรายละเอียดของเกมแล้วทั้งสามทีมชนะด้วยฟอร์มที่ไม่แตะมาตรฐานความคาดหวังของแฟนๆ เลย

        เชลซีพอเข้าใจได้เพราะเจอเวสต์แฮมจัดว่าเป็นงานหนัก เป็นทีมชั้นดี เป็นดาร์บี้แมตช์ แต่กับแมนฯ ยูไนเต็ดและแมนฯ ซิตี้ แฟนบอลของทั้งสองทีมน่าจะหนักใจพอสมควรนะครับกับผลงานที่โชว์ออกมาในสนาม มันยังไม่สะใจ ไม่สมใจ พูดง่ายๆ ว่าชนะไม่ประทับใจเท่าไหร่เมื่อเทียบกับความคาดหวังทั้งปวงที่มีก่อนเริ่มเกมอันสืบเนื่องมาจากความเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในสโมสร

        ได้ โชเซ่ มูรินโญ่ กับ เป๊ป กวาร์ดิโอล่า กุนซือระดับท็อปของโลกฟุตบอลเข้ามาทำงานให้ ได้นักเตะชั้นนำมาเป็นขุมกำลัง ซลาตัน อิบราฮิโมวิช, ปอล ป๊อกบา, เฮนริค มคิทาร์ยาน, อิลคาย กุนโดกัน, โนลิโต้, จอห์น สโตนส์, ลีรอย ซาเน่ ฯลฯ บางคนนี่ระดับเวิลด์คลาสแท้ๆ

        ทุกคนรู้ดีว่ามันเป็นแค่เกมเปิดตัว สามคะแนนสำคัญที่สุด สำคัญกว่าเล่นดีดุดันแต่ไม่ได้แต้มหรือมีแค่หนึ่งคะแนน ทว่าที่น่าอึดอัดก็คือในความเข้าใจนั้นทุกคนก็ยังพิศวงด้วยเช่นกันกับเกมรุกที่ฝืดเคือง ความปะติดปะต่อมีน้อย การประสานงานสวยๆ แทบไม่ได้เห็น ประตูที่ได้กลายเป็นจากความผิดพลาดของคู่แข่ง

        กระนั้นถ้าจะบอกว่าใครน่าผิดหวังมากกว่าคงต้องชี้ไปที่ทีมเรือใบสีฟ้า..

        เกมรุกไหลลื่นจากบอลสั้นทำชิ่งสวยงามหายไปเลย หายไปเหมือนไม่เคยเล่นฟุตบอลสไตล์นี้มาก่อน เท่าที่เห็นเป็นความสามารถเฉพาะตัวของขุนพลเรือใบเสียมาก มันก็น่าแปลกเพราะซิตี้มียีนฟุตบอลสไตล์ชิ่งสั้นรวดเร็วอยู่แต่กลับเล่นผิดเพี้ยนไปจากเดิม ทั้งๆ ที่คนคุมทีมข้างสนามอย่างเป๊ปก็เป็นกุนซือที่ชื่นชอบวิธีการเล่นสไตล์นี้

        อดคิดไม่ได้ว่าเป๊ปมองไปไกลกว่านั้น เขารู้ดีว่าตัวเองกำลังทำอะไร กำลังทดลองอะไร เพราะเขาได้ชื่อว่าเป็นจอมไอเดียมักออกแบบแนวทางการเล่นใหม่ๆ แหวกแนวออกมาเสมอ เอาแค่ฤดูกาลสุดท้ายกับบาเยิร์น มิวนิคที่ผ่านมา เขาใช้รูปแบบการเล่นหลากหลายละลานตา กองหน้าตัวเป้า กองหน้าคู่ กองหน้าสามคน หลังสาม หลังสี่ มิดฟิลด์ตัวรับหนึ่งคน มิดฟิลด์ตัวรับสองคน มิดฟิลด์ไดมอนด์ มิดฟิลด์เรียงแผงชิดเส้น กองกลางห้าคนเต็มพื้นที่ มิดฟิลด์ตัวรุกหลังสามหัวหอก เล่นแบบมีปีก เล่นแบบไม่มีปีก ฯลฯ

        เปรียบเทียบกับทีมที่เป็นแชมป์เหมือนกันอย่างเลสเตอร์ ซิตี้ เคลาดิโอ รานิเอรี่ แทบไม่เปลี่ยนวิธีการเล่นเลย 4-4-2 ยืนพื้น กองหน้าสไตล์เบอร์ 10 เล่นกับเบอร์ 9 นักเตะตัวจริงทั้งสิบเอ็ดไม่เปลี่ยนนอกจากเจ็บหรือติดโทษแบน

        บางทีอาจเป็นเพราะเงื่อนไขไม่เหมือนกัน ที่บาเยิร์นเป๊ปทำตัวเหมือนผู้บรรลุโสดาบันทางฟุตบอลได้เนื่องจากคู่แข่งจริงๆ จังๆ มีแค่ทีมเดียวแถมยังอยู่ห่างจากทีมเสือใต้ของเขาร่วมสองช่วงตัว ในขณะที่เลสเตอร์คือม้านอกสายตาของแท้ เสือสิงห์กระทิงแรดควายป่าคชสารอสรพิษรายรอบตัว ขุมกำลังของทีมก็มีจำกัดไม่มีเวลามาทดลองอะไรใหม่ๆ หรอก

        ผมรู้สึกว่าเป๊ปกำลังจะบรรลุอีกแล้วในการทำงานที่แมนฯ ซิตี้ แค่เกมแรกเขาก็ทดลองใช้รูปแบบการเล่นที่แตกต่าง ฟูลแบ๊กกับตัวรุกริมเส้นไม่ได้เล่นด้วยกันอย่างที่ควรจะเป็นแต่จะมีคนหนึ่งปักหลักอยู่ริมเส้นส่วนอีกคนหุบเข้ามาเล่นตรงกลาง ยามที่ทีมได้ครองบอลฟูลแบ๊กสองข้างทั้ง กาแอล กลิชี่ และ บาการี่ ซาญ่า ขยับเข้ามายืนเป็นเซนเตอร์ แฟร์นานดินโญ่เป็นมิดฟิลด์ตัวรับ จอห์น สโตนส์ กับ อเล็กซานเดอร์ โคลารอฟ คู่เซนเตอร์แบ๊กแซงขึ้นไปเป็นมิดฟิลด์ สนับสนุนตัวรุกทั้ง เควิน เดอ บรอยน์ และ ดาบิด ซิลบา มีริมเส้นประจำอยู่ทั้งโนลิโต้และราฮีม สเตอร์ลิง กองหน้าเป็นเซร์คิโอ อเกวโร่ มันคือระบบ 2-3-5 แบบโบราณชัดๆ

        มีความสะเปะสะปะอยู่บ้าง ความไหลลื่นไม่มีเลย แต่นี่เป็นการสื่อสารที่ตรงและทรงพลังของเป๊ป มันสมองของเขาทำงานแล้ว ฟันเฟืองเดินแล้ว รอแค่น้ำมันหล่อลื่นที่ชื่อความเข้าใจในสิ่งที่ผู้จัดการทีมต้องการ ถึงจุดๆ หนึ่งขุนพลของซิตี้จะต้องตอบสนองแท็คติกของเป๊ปได้ทุกรูปแบบ โค้ชแบบนี้ ทีมแบบนี้ ศักยภาพแบบนี้น่ากลัวมากในระยะยาว

        เชื่อว่าถ้าคู่แข่งของซิตี้ในเกมแรกเป็นทีมอื่นที่อันตรายกว่าซันเดอร์แลนด์ เป๊ปอาจมองเกมในอีกลักษณะหนึ่งและอาจไม่กำหนดให้ลูกทีมเล่นแบบนี้ 4-3-3 จะยังเป็น 4-3-3 บอลสั้นลื่นไหลจะเหมือนเดิม

        ด้วยความที่เป็นเป๊ป กวาร์ดิโอล่า ทุกคนจึงเผื่อใจไว้สำหรับอะไรที่แปลกๆ และขัดหูขัดตาอยู่แล้ว ก็เพราะเขาพิสูจน์ความแปลกของเขาด้วยแชมป์ 21 รายการใน 6 ปีที่ทำหน้าที่กุนซือให้บาร์เซโลน่าและบาเยิร์น มิวนิค

        มีคนบอกว่าพรีเมียร์ลีกจะเป็นบททดสอบสำคัญของเป๊ปเพราะที่บาร์ซ่ามีคู่แข่งแย่งแชมป์เพียงสองทีมคือเรอัล มาดริดกับแอตเลติโก มาดริด ที่บาเยิร์นมีคู่แข่งแค่ทีมเดียวหรือความจริงไม่มีเลยด้วยซ้ำ แต่ที่อังกฤษเขาจะเจอคู่ต่อสู้ในระดับลุ้นแชมป์ด้วยกันอย่างน้อย 3-4 ทีม

        เอาเข้าจริงๆ มันเป็นอย่างนั้นหรือ สามสี่ทีมลุ้นแชมป์ที่ว่ากันคงไม่หนีไปจาก แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด, เชลซี, อาร์เซน่อล, สเปอร์ส แถมลิเวอร์พูลให้อีกทีมเป็นห้าทีมด้วย ถ้าเปรียบเทียบกับลา ลีกา แมนฯ ซิตี้-เชลซี-แมนฯ ยูฯ คงเป็น บาร์เซโลน่า-เรอัล มาดริด-แอต.มาดริด ส่วนอาร์เซน่อลไม่ได้แชมป์ลีกมาตั้งแต่ปี 2004 สเปอร์สกับลิเวอร์พูลไม่เคยเป็นแชมป์พรีเมียร์ลีกเลย ถ้ายกเอาสถานะของสามทีมนี้ไปทาบกับทีมในลา ลีกาถ้าเราจะพูดว่าปืนใหญ่-ไก่เดือยทอง-หงส์แดง คือ บาเลนเซีย-เซบีย่า-บียาร์เรอัล ก็คงไม่น่าเกลียด ดีไม่ดีอาจจะด้อยกว่าด้วยซ้ำ ลีกไหนแข็งกว่าอ่อนกว่ากันแน่?

        ความยากของเป๊ปจึงไม่ใช่ประเด็นเรื่องจำนวนทีมที่แย่งแชมป์ด้วยกันเพราะเปรียบเทียบแล้วก็ไม่ได้หนีไปจากลา ลีกาเท่าไหร่ แต่อาจจะเป็นความพลิกผันของผลการแข่งขันทั่วลีกมากกว่า ด้วยคำพูดที่ว่าแชมป์ของลีกอื่นที่ไม่ใช่อังกฤษนั้นไล่ตบเด็กสบายแต่พรีเมียร์ลีกนั้นไม่ใช่ อธิบายให้พอเข้าใจก็คือมาตรฐานระหว่าง 20 ทีมไม่ได้ห่างกันมากนัก แมนฯ ซิตี้เตะกับซันเดอร์แลนด์มีโอกาสพลิกล็อกเสียแต้มมากกว่าบาร์เซโลน่าเจอกรานาด้าหรือบาเยิร์นเจออิงโกลสตัดท์

        คำถามเดิมนะครับ.. แล้วมันเป็นอย่างนั้นจริงๆ หรือ

        ฤดูกาลที่แล้วเลสเตอร์เป็นแชมป์โดยแพ้แค่ 3 หน เป็นการแพ้อาร์เซน่อลรองแชมป์แบบไปกลับและอีกนัดแพ้ลิเวอร์พูลอันดับแปดที่แอนฟิลด์ เท่ากับแชมป์อังกฤษแทบไม่ได้ทำแต้มหลุดมือเลยในการเจอกับทีมนอกกลุ่มพื้นที่ยุโรป ในขณะที่บาร์เซโลน่าแชมป์สเปนแพ้ 5 เกมโดยในจำนวนนี้มีแพ้ เรอัล โซเซียดาดอันดับเก้า แพ้บาเลนเซียอันดับสิบสอง ยูเวนตุสแชมป์อิตาลียิ่งแล้วใหญ่ทั้งซีซั่นแพ้ 5 นัดซึ่งมีเกมที่แพ้เวโรน่าทีมตกชั้น แพ้อูดิเนเซ่อันดับสิบเจ็ด แพ้ซาสซูโอโล่อันดับหก

        กลายเป็นว่ายักษ์ใหญ่ในลีกอื่นเขาไล่ตบเด็กกันสนุกอย่างที่พูดกันมันอาจไม่ใช่เสียแล้ว ลองย้อนไปดูเมื่อสองฤดูกาลก่อนดูบ้าง เชลซีแชมป์อังกฤษแพ้สามเกม สองในสามเป็นการปราชัยเวสต์บรอมวิชอันดับ 13 และนิวคาสเซิ่ลอันดับ 15 นี่ถือว่าเข้าข่ายแต่ในลีกอื่นทั้งสามเกมที่ยูเวนตุสแพ้ในฤดูกาล 2014-15 เป็นการแพ้ต่อทีมนอกพื้นที่ยุโรปทั้งหมดไม่ว่าจะเป็นเจนัวอันดับ 6 โตริโน่อันดับ 9 หรือปาร์ม่าทีมบ๊วย บาร์เซโลน่าก็เหมือนกันแพ้ทั้งเซลต้า บีโก้อันดับ 8 มาลาก้าอันดับ 9 เรอัล โซเซียดาดอันดับ 12

        ย้อนกลับขึ้นไปอีกสักฤดูกาล แมนฯ ซิตี้แชมป์อังกฤษในซีซั่น 2013-14 แพ้ 6 นัดแยกเป็นแพ้เชลซีอันดับสามแบบไปกลับ แพ้ลิเวอร์พูลรองแชมป์ แพ้ซันเดอร์แลนด์อันดับ 14 แอสตัน วิลล่าอันดับ 15 และคาร์ดิฟฟ์ ซิตี้ทีมบ๊วย แต่ในขณะเดียวกัน แอตเลติโก้ มาดริด แชมป์สเปนแพ้ 4 นัดโดยทั้งหมดเป็นการแพ้ต่อทีมที่จบซีซั่นด้วยเลขสองหลัก เลบันเต้อันดับ 10 เอสปันญ่อลอันดับ 14 อัลเมเรียอันดับ 17 โอซาซูน่าอันดับ 18

        สรุปว่าลีกไหนกันแน่ที่ยากกว่ากัน? ลีกอื่นๆ ที่ว่าตบเด็กเป็นประจำเห็นจะหมายถึงเยอรมันแค่ที่เดียวเพราะสามฤดูกาลหลังสุดบาเยิร์นเป็นแชมป์เรียบวุธแพ้รวมกัน 9 นัด เป็นการแพ้ทีมนอกกลุ่มพื้นที่ยุโรป (อันดับ 1-6) แค่ 2 ครั้ง คิดเป็น 22.22% เท่านั้นเอง

        อังกฤษต่างหากที่อยู่ถัดมาจากลีกตบเด็ก แชมป์อังกฤษ 3 ฤดูกาลหลังสุดแพ้รวมกัน 12 ครั้ง (เลสเตอร์ 3 เชลซี 3 แมนฯ ซิตี้ 6) แต่แพ้ทีมนอกกลุ่มพื้นที่ยุโรป (อันดับ 1-5) อยู่ 6 ครั้ง คิดเป็น 50%

        อิตาลีตามมาเป็นอับดับสาม แชมป์เมืองมะกะโรนีแพ้ทีมนอกกลุ่มพื้นที่ยุโรป (อันดับ 1-5) ถึง 6 จาก 10 ครั้ง คิดเป็น 60% พูดง่ายๆ ว่าลีกกัลโช่ฯ ยากกว่าพรีเมียร์ลีกนะครับถ้าดูเฉพาะสถิติตรงนี้ และที่โหดหินที่สุดคือสเปน แชมป์ลา ลีกาสามซีซั่นหลังแพ้รวมกัน 13 ครั้งเป็นการแพ้ทีมในพื้นที่ยุโรป (อันดับ 1-5) แค่ 3 ครั้ง ที่เหลืออีก 10 หนแพ้ทีมระดับกลางๆ ลงไปถึงล่างทั้งสิ้น คิดเป็นสัดส่วนถึง 77%

        เป๊ปนั้นผ่านมาแล้วทั้งลีกที่เปอร์เซนต์พลิกล็อกระหว่างทีมใหญ่กับทีมเล็กมากที่สุด (สเปน) และน้อยที่สุด (เยอรมัน) เพราะฉะนั้นอย่าพูดอีกเลยว่าเขาจะได้เจอของจริงสักทีที่พรีเมียร์ลีก พูดอย่างนี้เหมือนกับพรีเมียร์ลีกเป็นศูนย์กลางของจักรวาล เป็นทุกสิ่งทุกอย่างของโลกฟุตบอลอย่างนั้นแหละ เป๊ปผ่านลีกที่หินกว่าอังกฤษมาแล้วครับอันนี้ว่ากันตามสถิติเลย ชีวิตในพรีเมียร์ลีกก็เป็นความท้าทายครั้งใหม่เท่านั้น ไม่ใช่เวทีพิสูจน์ฝีไม้ลายมืออย่างที่ถูกบางคนปรามาส

        พรีเมียร์ลีกที่ว่าโหดที่สุด หินที่สุด พลิกผันมากที่สุด ความห่างใกล้เคียงกันที่สุด ใครเป็นคนพูดกันแน่ คนสเปน คนอิตาลี คนเยอรมัน หรือสื่ออังกฤษเขาคุยของเขากันเอง

        ลีกอังกฤษคาดเดายากน่ะใช่เพราะแชมป์ลีกสี่ปีหลังสุดไม่ซ้ำหน้ากันเลย แต่พวกเขาไม่อาจประกาศตัวได้ว่าจะเป็นลีกที่ทดสอบความเป็นของจริงสำหรับใครต่อใครหรอก มันมียากมีง่ายมีเงื่อนไขน้อยใหญ่กันทุกลีก จะเป็นแชมป์ที่ไหนมันก็การันตีว่าของจริงทั้งนั้นไม่เห็นต้องยกว่าเอ็งต้องมาผ่านลีกของข้าก่อนข้าถึงจะยอมรับ

        เป๊ปคงจะสนใจคำพูดเหล่านี้หรอกนะครับ เขาก็แค่ทำงานของเขาไป ออกแบบฟุตบอลในจินตนาการของเขา ปรับแต่งไปตามขุมกำลังที่มีให้ใช้ในมือ อาจจะเปรี้ยงปร้างหรือเตะแป้กเราไม่รู้ แต่ถ้าเขาจะล้มเหลวที่แมนฯ ซิตี้ ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาเป็นของปลอมทำเหมือนเสียหน่อย..

ตังกุย

///////////////////////////////////////////////////////////////

Cr.siamsport.  ติดตามข่าวสารได้ที่เวปหลักของประเทศไทยย www.mcfc.in.th