สิ่งใหม่ๆ ของเรือใบในฤดูกาลนี้ที่ทำให้น่าใจชื้นขึ้นหน่อยคือเกมส์นอกบ้านไม่สามารถฟันธงได้ 100 เปอเซนว่าจะแพ้ชัวร์เหมือนฤดูกาลก่อนครับ
จากการดูและวิเคราะห์รุปเกมส์ที่ผ่านมา 7 นัด ด้วยกัน
สิ่งที่แมนซิตี้ยังขาดนั้นคือความสม่ำเสมอของการเดินเกมส์ให้ไหลลื่น บางครั้งทีมเรือใบสามารถลำเลียงบอล ไปหน้าเขตโทษ คุมบอล ดึงจังหวะ ต่อบอลเร็ว ทุกอย่างเรียกได้ว่าสมบรณ์แบบเหมือนเรือติดเครื่อง แต่อาการแบบนั้นจะเป็นอยู่ได้เพียง ชั่วขณะนึงเท่านั้น ก็จะกลับมาเป็นเรือแจวธรรมดา ซึ่งเป็นสิ่งที่เรือใบยังขาดและเรือใบ บางขณะก็ได้ลืมไปแล้วว่า กีฬาฟุตบอล จะถือว่าชนะได้ตอนไหน? ตอนนำ1-0 2-0 หรือ 3-0 หรือครับ ไม่ใช่เลย เมื่อยังไม่สิ้นเสียงนกหวีดอะไรก็เกิดขึ้นได้นั้นคือสิ่งที่มาร์คฮิจน์ต้องเตือนลูกทีมเสมอว่าควรจะปฏิบัติตนอย่างไรเมื่อนกหวีดยังไม่ดัง อยากขึ้น Big4 ? เราต้องการอะไรเป็นองค์ประกอบครับ
เวลา การหลอมหลวมทีม ความกระหายในชัยชนะ และความสม่ำเสมอ ถ้าจะพูดถึงนักเตะเราก็สูสีกลับ ลิเวอร์พูล หรืออาจจะดีกว่าอาเซน่อล หรือฤดูกาลนี้อาจจะทัดเทียมแมนยู แต่การจะได้รับชัยชนะนั้นมันไม่ได้ขึ้นกับแค่ว่าการเอาสตาร์มายำรวมมิตร ก็จะได้ชัยชนะ แต่หนทางยังอีกยาวไกลมีเวลาให้พัฒนาได้อีกมาก และคงต้องเสริมทัพตอนปีใหม่แน่นอน (ถ้ากรณีคะแนนยังเกาะกลุ่มบิ๊กโฟร์) หวังว่าเรือใบจะกระหายชัยชนะและรู้ว่าเกมส์ฟุตบอลจะจบลงเมื่อไรสักทีครับ