เมื่อ  เราทราบขนาดของทีมในตอนนี้แล้วผมเชื่อว่าหลายท่านคงจะคิดว่าอย่าขายคนนี้อย่าขายคนนั้น เสียดายคนนี้หรือเสียดายคนนั้น  คนนี้ดาวรุ่ง  คนนี้ดาวเด่น

ผมอยากให้เรามองสิ่งที่สำคัญกว่าอานาคตนะครับ

คือปัจจุบัน เพราะปัจจุบันจะเป็นตัวกำหนดทิศทางที่ดีในอนาคต 

ถามว่าการที่มันชินี่ซื้อนักเตะผิดไหม  ผมว่าเป็นสิ่งที่ถูกต้องหากเรายังต้องการสิ่งที่เหนือกว่าการเป็นทีมระดับกลาง

ถ้าจะบอกว่าทีมเรามีมากที่ปั้นเด็กเก่งหรืออะไรก็ตาม แต่ตลอดเวลา 50 ปี คร่าวๆ นะครับ เราเคยสัมผัส  สิ่งที่เรียกว่าความสำเร็จหรือถ้วยอะไรหรือเปล่าครับ  การที่มีดาวรุ่งที่ดีมากมายเหลือเกินในทีม  มันไม่พอช่วยเราให้ประสบความสำเร็จ 

แน่นอน  ว่าสิ่งที่ได้มาจากความสำเร็จ  มันต้องมีสิ่งแลกเปลี่ยน  เราจำเป็นต้องมีแชมป์  เราจำเป็นต้องมีถ้วยเพื่อปรับทัศนคติของดาวรุ่ง  และ  นักเตะคนอื่นๆ  เพราะอะไรนะเหรอครับ 

แต่สิ่งที่มันชินี่ทำก็ไม่ใช่ว่าจะผิดทางเดินสะทีเดียว   ไม่ว่าจะเป็นการซื้อจอร์นสัน  การจะซื้อบาโลตาลี่ 

ซึ่งสิ่งเรานี้เราเห็นว่าเป็นสิ่งที่น่าจะประสบความสำเร็จ

อย่าลืมนะครับในวงการฟุตบอลมีดาวรุ่ง  กี่คนครับ  แต่สุดท้าย ไปถึง ดวงดาว กี่คน  ?

นั้นเพราะ  การที่นักเตะเล่นดีในตอนนี้ไม่ได้หมายความว่าเขาสามารถพัฒนาได้อีกเพราะบางคนนั้น  มีขีดจำกัดในตนเอง  ไม่ว่าจะฝ่าเท่าไร ก็ไม่สามารถฝ่าไปได้  จึงทำได้แค่นั้น  และ ฝีมือจึงหยุดพัฒนาแค่นั้น  ก็เป็นได้แค่ดาวร่วง

เราต้องยอมรับว่าการปั้นเด็กสำคัญมากครับ  แต่จะมีประโยชน์อะไรถ้าเราไม่ได้ความสำเร็จ  เพราะอะไรเหรอครับ  เพราะเด็กก็จะขาดความภาคภูมิใจในตัวสโมสร  จึงย้ายสโมสรไปสังกัดที่ใหญ่กว่า  และเราเหลืออะไรเหรอครับ 

เพราะทุกคนก็อยากไขว้ขว้าความสำเร็จเด็กๆ ที่เราปั้นและย้ายไปยังสโมสรที่ใหญ่กว่าก็ไม่ผิดเพราะ  เขาก็ต้องการความสำเร็จ แต่หากเรามีความสำเร็จ  เรามีถ้วยรางวัล  เรามีความภาคภูมิใจ  เด็กปั้นจะย้ายเหรอครับ

เช่นบาเซโลน่า  เราจำฉายานี้ได้หรือเปล่า  เจ้าบุญทุ่มบาเซโลน่า  หรือเราจำได้แต่ฉายาราชันลูกหนัง

อดีต บาเซโลน่าทุ่มเงินไม่ได้ต่างจากทีมเรา  เพื่อสร้างทีมในระยะสั้น  เพื่อ  ปูทางสู่ระยะยาว  และปัจจุบัน  บาซ่าก็ลดสิ่งนั้นลง  และปั้นเด็กมาเสริมและเด็กลบาซ่า  ไม่ว่าจะเป็นชาบี้  อินเนสต้า  โบยาน  เมสซี่  มีคนไหนอยากไปจากบาซ่าหรือเปล่าครับ  ไม่มี  นั้นเพราะเขาเกิดความภาคภูมิใจในสิ่งนั้น  เขาภาคภูมิใจในสีเสื้อที่เขาใส่ว่าคือ  ราชันลูกหนัง  ที่หาคนต่อกรได้ยาก

แต่ตอนนี้เรามีอะไรเป็นพื้นฐานให้นักเตะดาวรุ่งภูมิใจและไม่ย้ายสโมสรละครับ 

เราจึงต้องเดินตามแนวทางนี้  ผมเชื่อว่า  แนวทางที่เรากำลังเดินนั้นถูกต้องครับ  อาจจะมีก้าวผิด  แต่เราก็เดินย้อนกลับมาเริ่มตรงที่ผิดได้ใช่มั้ยครับ 

เชือ่เถอะครับ สักวัน  เราจะมีสโมสรที่มีนักเตะดาวรุ่งภูมิใจในสีเสื้อเรา  จะมีดาวรุ่งมากมายที่ได้รับข้อเสนอแต่เขาจะปฏิเสธไปทันที  ด้วยเหตุผลที่ว่า  เสื้อสีที่เขาใส่นั้น  มันน่าภาคภูมิใจเหลือเกิน!!

ผมรู้ว่าตอนนี้พวกเราเสียดายนักเตะบางราย 

แต่...  อย่าลืมคำนี้นะครับ    คลื่นลูกหลังผลักคลื่นลูกหน้า  ทุกปีทุกวัน ก็มีนักเตะดาวรุ่งขึ้นมาทดแทนเรื่อยๆ เสมอ

ในความคิดผม

SWP ยังไม่ดีพอหรอกครับ  ถ้าเราต้องการแชมป์  แต่ถ้าเราต้องการแค่ทีมระดับธรรมดา ย่อมได้แน่นอน  ทำไมทีมระดับแชมป์อย่างสิงห์ถึงปล่อย บริด  ปล่อย SWP นั้นเพราะ เขาตั้งเป้าหมายที่แชมป์  ปัจจัยใดที่ไม่สามารถนำทีมมุ่งไปสู๋แชมป์เขาก็จะตัดสิ่งนั้นออกและหาสิ่งที่ดีกว่าเข้ามา

หากเราอยากได้แชมป์หรืออยากได้ความำสเร็จ  มันก็จำเป็นต้องมีเสียสละอยู๋แล้วครับ 

อยากให้มองว่านักเตะที่มันชินี่นำเข้ามา  คุณภาพไม่ได้ด้อยไปกว่านักเตะที่เขาจะโละแน่นอนครับ 

อาทิเช่น  บางคนเสียดายเบลามี่  ผมก็เสียดายครับ  แต่ต้องยอมรับ เรายังไม่มีอะไรรับประกันว่าฤดูกาลนี้เบลามี่ฟอร์มจะดี  ด้วยอายุขนาดนี้อยู่ได้อีกกี่ปีเชียวครับเต็มที่ก็ 2 ฤดูกาล  ต้องยอมรับอย่างนะครับเบลามี่ดีที่ความเร็วไม่ใช่เทคนิก  และความเร็วจะอยู่ได้นานเท่าไรเหรอครับ  กับนักเตะอายุเลข 3 ขึ้นไป

การจะปลดออก  และนำนักเตะอย่าง  ซิลบา ที่มีความเร็ว  ใช้ได้อีกหลายปี  บาโลตาลี่ที่มีความเร็ว + เทคนิกและใช้ได้อีกเป็น 10 ปี  หรือ SWP ถ้าตัดความรุ้สึกส่วนตัวออกจริงๆ เทียบแค่ผลงาน ตั้งแต่ยุคฮิจเลยก็ได้ครับ    ผลงานนั้นดีจริงหรือครับ?  หรือว่าดีแค่ 1 แมต  เล่นห่วยอีก 1 แมต    เราจำเป็นต้องมีทีมที่ดีก่อนถึงจะมีผลผลิตจากทีมที่ดี

สุดท้ายไม่ว่าเรือใบจะเป็นอย่างไร  ผมจะเป็นคนนึง ซึ่งไม่รู้ว่าจะเป็นคนสุดท้ายหรือเปล่าแต่จะอยู่อยู่บนเรือลำนี้กับพี่ๆ น้องๆ ทุกคนครับ 

หากเนื้อความไม่ถูกตาต้องใจท่านใดตัวกระผมกราบขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยครับ