Replies to This Discussion

Permalink Reply by chura on February 11, 2008 at 11:58am

สวยครับคุณ kaney อยากไปเที่ยวมั่ง

• ▶ Reply

Permalink Reply by Greozz on February 11, 2008 at 12:01pm

น่าไปจัง

• ▶ Reply

Permalink Reply by Piti Na Nakhonphanom on February 11, 2008 at 1:21pm

เมื่อก่อน เคยชอบ สีแดง อาไรๆ ก็แดง ไปหมด
เดี๋ยวนี้เปลี่ยนใจแล้ว เป็นสีฟ้า คับ
เช่นกันกับ
เมื่อก่อน รู้สึก ชื่นชม กับ สี เขียวกับสีกากี
เดี๋ยวนี้ รู้สึกรังเกลียด สองสีนี้มากเลยอ่ะ

• ▶ Reply

Permalink Reply by Mr.Z on February 11, 2008 at 2:05pm

ขอบคุณคุณkaneyมากครับ ผมได้ความรู้จากคุณเยอะมากจริงๆ เก่งมากเลยครับ ซูฮกๆๆๆ

• ▶ Reply

Permalink Reply by mcfc-มีน on January 5, 2009 at 3:10am

มาชมทีหลังสุด คุณเคนนี่น้องสาวผมเอง น่ารักจริงๆ
น่าทึ่งที่สุด อิอิ

• ▶ Reply

Permalink Reply by ลุงเล็ก on January 5, 2009 at 6:33am

ยัยหนูนี้เหลวไหลจริงๆ ต้นเดือนเจ็ดปีที่แล้ว บ้านเมืองกำลังวุ่นวาย CITYก็กำลังดิ้นรนหนีการตกชั้น
ยังมีแก่ใจไปเที่ยวที่สวยๆอย่างนี้อีก แต่ก็น่าชื่นชมเด็กสมัยใหม่แบบหนูนะที่รักธรรมชาติ(แสงแดด และเสียงเพลง)
ไม่ต้องไปฉลองให้เสี่ยงการสำรักควันบุหรี่ หรือควันยิ่งกว่านั้น ในสถานบันเทิงบางแห่ง
เวลานี้จะมีใดสุขเท่าลุ้น ทักกี้กับ CITY ให้เอาตัวรอดจากการตกชั้น ได้อารมย์คนชอบถูกกระทำแบบลุงดีนักแล
การเมือง ตั้งแต่ สีฟ้ากับสีเหลืองเป็นใหญ่ ก็ไม่เหลืออะไรให้ลุ้นแล้ว ไว้รอ ทักกี้ เอาตัวรอดให้ได้ก่อนค่อยสมน้ำสมเนื้อกันหน่อย
ส่วน CITY เป็นแฟนกันต้องดูกันยาวๆๆ จนเหนี่ยงยานกันไปข้าง 555555555555

• ▶ Reply

Permalink Reply by vee on January 5, 2009 at 9:49am

น้ำตกนี้ เขาเรียกชื่อว่าอะไรครับ
อยากไป ครับ
แนะนำด้วยนะครับ

• ▶ Reply

Permalink Reply by vee on January 5, 2009 at 10:33am

น้ำตกนี้ชื่ออะไรครับ
น่าไปจังครับ

• ▶ Reply

Permalink Reply by ลุงเล็ก on January 5, 2009 at 3:31pm

ลอกมาดื้อๆจาก ASTVonline แต่ไม่ให้เครดิตใครจะทำไม
ช่วยกันทำมาหากิน เอ้ยแนะนำทั้งลุงเล็กกะยัยหลาน kaney หวังว่าคงไม่ว่ากัน
แต่อยู่ไกลจังตั้งประเทศลาวโน้นแหน่ะ ไปเดินดูน้ำตกบนภูหลวงก็ได้ครับมีอย่างอื่นให้ดูด้วย คุณ vee
การเดินทางไปยัง “มหานที สี่พันดอน” ที่มีน้ำตกใหญ่ “คอนพะเพ็ง” หรือ “ไนแองการ่าแห่งเอเชีย”

สำหรับการเดินทางสู่ “น้ำตกคอนพะเพ็ง” นั้นต่างจากเมื่อประมาณ 10 ปีที่แล้วมาก เพราะเส้นทางหมายเลข 13 สู่ดินแดนลาวใต้ได้ลาดยางมานานแล้ว การเดินทางจากปากเซสู่น้ำตกคอนพะเพ็งจึงสะดวกสบายขึ้นเยอะ รถงี้วิ่งกันฉิวเพราะถนนโล่ง รถน้อย แต่ประธานโทษ รถที่วิ่งกันนี่ รถใหม่ๆรถดีๆทั้งนั้น(ฮะ แฮ่ม!!! เพื่อนชาวลาวบางคนเขาบอกมาว่า รถพวกนี้ส่วนใหญ่มาจากเมืองไทยนะ แต่จะมาทางไหนนี่เขาให้เราเดาเอาเอง)

ขอพูดถึง ถนนหมายเลข 13 ต่ออีกนิดว่า ถนนสายนี้สร้างขึ้นมาร้อยกว่าปีแล้วในสมัยที่ฝรั่งเศสปกครองลาวเป็นเมืองขึ้น ครั้นพอมาในยุคสงครามอินโดจีนถนนสายนี้ก็เละ และมาในยุคที่พ่อค้าไม้ชาวไทยใช้ถนนสายนี้เป็นเส้นทางลำเลียงไม้จากเขมร ถนนหมายเลข 13 ก็ยิ่งเละตุ้มเป๊ะยิ่งขึ้นไปอีก
เมื่อประมาณ 10 ปีที่แล้ว หากใครที่มาใช้บริการในถนนสายนี้ ถ้ามาในหน้าแล้งถนนจะเต็มไปด้วยฝุ่น หลุม บ่อ คลื่น ลอน ดังโลกพระจันทร์ เวลานั่งรถจะหัวสั่นหัวคลอน ตัวกระดอนกระเด้ง เครื่องในแดนซ์กระจาย ส่วนใครมาในหน้าฝนนี่หากโชคร้าย เจอขบวนรถขนไม้ ติดหล่ม ตกหล่ม ก็ให้ร้องเพลง “รอ” ของวง “Slot Machine” ไปสัก 100-200 จบ บางทีอาจจะได้เดินทางต่อ

แม้ว่าสายน้ำจะเชี่ยวกราก แต่ก็ยังมีคนหาปลากันอย่างไม่ครั่นคร้ามในสายน้ำ

แต่นั่นมันคือเรื่องราวของอดีตที่หากจะไปน้ำตกคอนพะเพ็งจากปากเซ ที่ในสภาวะปกติไม่เกิดเหตุการณ์อะไรก็ใช้เวลาประมาณ 4-5 ชั่วโมง แต่ถ้าดวงแตกเกิดแอ๊คซิเดนซ์ บางทีก็อาจจะได้ค้างคืนในบรรยากาศทุ่งนาฟ้ากว้าง อาบน้ำตามลำห้วยหรือตามท้องนา มีดาวและเดือน รวมถึงยุงเป็นเพื่อนยามหลับนอน แต่ว่ามาสมัยนี้ถนนหนทางดี จากปากเซใช้เวลาเพียงแค่ 1-2 ชั่วโมง ก็ได้นั่งกระดก “เบียร์ลาว” หรือ “เบยลาว”ชมความยิ่งใหญ่ของไนแองการ่าเอเชียที่ศาลาชมวิวแล้ว

คลื่นน้ำอันดุดันยังคงซัดสาดคมหินอันแหลมคมแห่งคอนพะเพ็งไม่แปรเปลี่ยน
และถึงแม้ว่าถนนสู่คอนพะเพ็งจะเปลี่ยนไป แต่กับกับสภาพวิถีชีวิตความเป็นอยู่ของผู้คนระหว่างทาง ก็ยังคงอบอวลไปด้วยบรรยากาศแห่งเมืองไทยย้อนยุคประมาณ 40-50 ปีที่แล้ว เช่นเดียวกับสายน้ำแห่งคอนพะเพ็ง ที่ยังคงความยิ่งใหญ่สวยงามอยู่เหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง ไม่ว่าจะเป็นสายน้ำที่กราดเกรี้ยวดุดัน คลื่นน้ำที่ขาวฟูฟ่อง แก่งหินที่ใหญ่โตและแหลมคม เสียงขอน้ำตกที่ดังเซ็งแซ่อื้ออึง รวมไปถึงวิถีชีวิตของชาวบ้านบางส่วนที่ยังคงตกปลา เหวี่ยงแห ท่ามกลางสายน้ำที่เชี่ยวกรากแห่งคอนพะเพ็ง (ซึ่งเราดูจากสายน้ำที่ดุดันไม่น่าเชื่อว่าปลาจะอยู่ได้ แต่ประทานโทษ มีปลาอยู่เป็นจำนวนมาก และชาวบ้านก็จับขึ้นมาขายให้นักท่องเที่ยวที่มาเที่ยวคอนพะเพ็งกันแทบทุกวัน)
สำหรับลักษณะพิเศษของน้ำตกคอนพะเพ็งที่ต่างออกไปจากบ้านเราก็คือ น้ำตกบ้านเราส่วนมากเกิดจากตาน้ำหลายสายไหลมารวมกันแล้วตกผ่านภูผา เทือกเขา แต่ว่าน้ำตกคอนพะเพ็งนี่เกิดจากการไหลบ่าอย่างเชี่ยวกรากของแม่น้ำโขง หรือ “แม่น้ำของ” ในภาษาลาว ที่เมื่อไหลมาจนถึงยังคอนพะเพ็งซึ่งเป็นคอนหินมหึมา สายน้ำก็จะไหลหักลงอย่างรุนแรงตามระนาบดิ่งของแก่งหินเกิดเป็นน้ำตกใหญ่นาม“คอนพะเพ็ง”ขึ้นมา


ซึ่งในขณะที่ชาวต่างชาติยกให้เป็นไนแองการ่าแห่งเอเชีย แต่หากแปลชื่อคอนพะเพ็งตามภาษาลาว ก็จะเห็นว่าน้ำตกนี้ชื่อน่ารักไม่ใช่น้อย เพราะจากที่ “บล็อคของลุงเล็ก” สอบถามผู้รู้ชาวลาวก็ได้รู้ว่า คำ “คอน”ภาษาไทยก็คือ “แก่ง” ส่วน “พะเพ็ง” คำไทยก็คือ “พระจันทร์วันเพ็ญ” คอนพะเพ็งหากแปลเป็นไทยแบบเท่ๆ ก็คือ “แก่งจันทร์เพ็ญ” แหมชื่อช่างดูโรแมนติกตรงข้ามกับสายน้ำอันยิ่งใหญ่เหลือเกิน

สายน้ำเกรี้ยวกราด หินแหลมคม “อันตราย” หากตกลงไปคงรอดยาก
นอกจากความงามและความยิ่งใหญ่ของน้ำตกคอนพะเพ็งแล้ว คอนพะเพ็งยังถือเป็นคอนที่สวยงามที่สุดในพื้นที่แม่น้ำโขงใต้สุดใน สปป.ลาว ที่ได้รับการขนานนามว่า “มหานที สี่พันดอน” เนื่องจากว่าบริเวณแถบนี้เต็มไปด้วยเกาะแก่งน้อยใหญ่มากมายนับไม่ถ้วน เมื่อแม่น้ำโขงไหลมาก็ทำให้เกิดดอนขึ้นมากมายนับไม่ถ้วนเช่นเดียวกัน ชื่อ“สี่พันดอน”จึงเกิดขึ้นมาด้วยประการฉะนี้

แต่ก็ใช่ว่าทุกคนจะมองคอนพะเพ็งยิ่งใหญ่สวยงาม ดังฉายาไนแองการ่าแห่งเอเชียเหมือนกันหมดเสียเมื่อไหร่ เพราะในยุคล่าอาณานิยมที่ฝรั่งเศสปกครองลาวอยู่นั้น ได้มองคอนพะเพ็งเป็นอุปสรรคต่อการขนถ่ายทรัพยากรออกจากลาว เพราะชัยภูมิและลักษณะทางกายภาพของคอนพะเพ็งถือเป็นจุดสกัดที่ ทำให้การเดินเรือในแม่น้ำโขงไม่ต่อเนื่อง

“...เมื่อคอนพะเพ็งเป็นอุปสรรค ก็ระเบิดมันทิ้งซะเลย...” นั่นคือความคิดของฝรั่งเศสในสมัยนั้น แต่ว่าระเบิดในกาลครั้งนั้นไม่ทำงาน ซึ่งก็ทำให้ฝรั่งเศสปฏิบัติภารกิจระเบิดคอนพะเพ็งไม่สำเร็จ ส่งผลให้การขนส่งทางเรือไม่สามารถทำได้ ฝรั่งเศสจึงหันไปสร้างทางรถไฟสายสั้นๆ ขึ้นบนดอนคอนแทน โดยวันนี้ทางรถไฟสายนั้นก็ยังคงอยู่แต่ว่าเก่าคร่ำมากใช้การไม่ได้

ส่วนเรื่องที่ว่าทำไมระเบิดไม่ทำงาน ณ วันนี้ยังหาคำตอบไม่ได้ว่าเป็นเพราะเหตุใด แต่ผู้เฒ่าผู้แก่ชาวลาวเชื่อว่า เกิดจากสิ่งศักดิ์สิทธิ์ในคอนพะเพ็ง ซึ่งไม่ใช่เฉพาะระเบิดไม่ได้ แต่ยังมีเสียงร่ำลือกันว่าที่แก่งคอนพะเพ็งมีแรงดึงดูดบางอย่าง ที่ทำให้เครื่องบินตกได้ เพราะเคยมีเครื่องบินไปตกในบริเวณนั้น

เรื่องนี้จริงเท็จอย่างไรคงพิสูจน์ไม่ได้ แต่ที่พิสูจน์ได้จากการที่ระเบิดไม่ทำงานก็คือ ณ วันนี้คอนพะเพ็งยังคงเป็นน้ำตกใหญ่ที่ยิ่งใหญ่สวยงาม เป็นน้ำตกที่มีคนแวะเวียนมาเที่ยวไม่ได้ขาด ส่งผลให้บริเวณรอบๆตัวน้ำตกมีคนนำของไปขายทั้งอาหาร เครื่องดื่ม ของที่ระลึก ของพื้นบ้าน ซีดี เสื้อผ้า มากขึ้นเรื่อยๆ ซึ่งถ้าหากว่าในวันนั้นระเบิดทำงาน ชื่อของ “น้ำตกคอนพะเพ็ง-ไนแองการ่าเอเชีย” อาจจะกลายเป็นเพียงตำนานบทหนึ่งของจำปาสัก และของชาวลาวที่มีไว้ให้กล่าวถึงก็เป็นได้

• ▶ Reply

Permalink Reply by mcfc-มีน on January 6, 2009 at 2:02am

555 แอบตามมาเลยนะครับ คุณลุงเล็ก อิอิ

• ▶ Reply