ผมรู้จักกับเสือเมื่อสิบเอ็ดปีที่แล้ว ตอนนั้นผมไม่รู้ว่าเสืออายุเท่าไร แต่เขี้ยวเล็บเสือยังแพรวพราว และมีลูกน้องอยู่มากมาย ในตอนนั้นผมไม่รู้ว่าเสืออยู่ที่ไหน เสือทำงานอะไร แม้แต่ชื่อจริงของเสือผมก็ไม่รู้ และไม่เคยคิดที่จะถามเสือ รู้แต่ว่าผมจะเจอเสือได้แถวๆ ร้านเหล้าที่ผมไปนั่งเป็นประจำ

เสือรักเพื่อนฝูง เสือไม่เคยหาความทุกข์มาให้เพื่อน อันนี้ผมไม่รู้ว่าจริงเท็จแค่ไหน แต่เสือไม่เคยสร้างความเดือดร้อนให้ผม เสือมีแต่ให้ และเสือเก๋า

ใช่ครับ ผมรู้เพียงอย่างเดียวว่าเสือเป็นนักเลง เสือเก๋า เสือไม่ยอมให้ใครมายุ่มย่ามในเขตอิทธิพลของเสือ แต่เสือก็ไม่เคยข้ามเขตไปยุ่งกับอิทธิพลของใคร  และเสือก็ไม่ยอมให้ใครมารังแกผมด้วย

เสือรูปร่างเล็ก ผอมเกร็ง แต่ปราดเปรียว และแข็งแกร็ง เสือเก๋าเสมอในสายตาของผม

ครั้งหนึ่ง ผมโดนรุมทำร้าย บังเอิญเสือเดินผ่านมาพอดี เสือเข้ามาช่วยผม จนพวกมันหนีไป ในครั้งนั้นผมได้แผลที่แขน ถึงแม้ว่าเสือจะไม่สามารถปกป้องผมอย่างไร้ที่ติ แต่เสือก็ทำสุดความสามารถของเสือ ผมจึงอยากจะตอบแทนเสือ ด้วยการเลี้ยงเหล้าเสือสักมื้อ แต่เสือไม่ดื่มเหล้า ผมจึงตอบแทนน้ำใจเสือด้วยการเลี้ยง ข้าวเหนียว ส้มตำ และไก่ย่างแทน

จากวันนั้นผมเพิ่งรู้ว่าเสือชอบไก่ย่าง และ ข้าวเหนียวส้มตำ แต่ที่เสือชอบมากที่สุด คือไก่ย่าง โดยเฉพาะ ตูดไก่ เสือชอบตูดไก่แบบไม่แห้งมาก เป็นมันเยิ้มๆ เสือยิ่งชอบ และจากนั้นเป็นต้นมา ถ้าผมมีโอกาส ผมจะซื้อตูดไก่ กับข้าวเหนียวไปฝากเสือเสมอๆ

จนในที่สุด เมื่อผมมีโอกาสย้ายที่ทำงานไปอยู่ในเขตอิทธิพลของเสือ จึงทำให้ผมพบเจอเสือได้บ่อยขึ้น

นานวันเข้า ความสัมพันธ์ของผมกับเสือก็ยิ่งแน่นแฟ้นขึ้น เรียกได้ว่า ที่ไหนมีผม ที่นั่นก็ต้องมีเสือ ไม่ว่าผมจะไปไหน เสือมักจะตามผมไปเสมอ ผมคิดว่า เสือคงกลัวหากศัตรูของเสือมาทำร้ายผม ในตอนที่เสือไม่อยู่ และหากเป็นเช่นนั้น เสือจะได้ช่วยผมได้ทันท่วงที

เมื่อผมและเสือไปไหนต่อไหนด้วยกันบ่อยเข้า หลายๆ คนมองผมและเสือด้วยสายตา เกรงกลัว และรังเกียจ รังเกียจที่ว่า คนอย่างผมไม่น่าที่จะมาคบกับเสือ แต่ผมก็ไม่เคยสนใจ เสือมีบุญคุณกับผม และเสือเป็นเพื่อนกับผม

บ่อยครั้งที่ผมพยายามห้ามปรามเสือ ในเรื่องที่เสือไม่กลัวใคร นิสัยยอมหัก ไม่ยอมงอของเสือ มันอาจจะนำจุดจบมาสู่เสือได้

เสือก็ฟังผมบ้าง เป็นบางครั้ง แต่เมื่อลับตาผม เสือก็ยังเป็นเสือ เสือยังคงเป็นนักเลง เลือดนักเลงไม่เคยจางหายไปจากตัวของเสือ ผมได้แต่เสียใจ และปลอบโยนเพื่อน เมื่อเพื่อนของผมพ่ายแพ้กลับมา

หลายปีผ่านไป เมื่อเสือเริ่มพ่ายแพ้มากขึ้น อิทธิพลของเสือเริ่มถดถอย ลูกไล่ลูกน้องของเสือเริ่มห่างหายไปทีละหนึ่ง ทีละสอง จนในที่สุด เสือก็ไม่เหลือใคร

แต่เสือก็ยังมีผม ผมอยู่เคียงข้างเสือเสมอมา ไม่ว่าเสือจะเป็นอย่างไร เสือยังคงเป็นเพื่อนของผม

จนกระทั่งวันหนึ่ง ผมรู้ว่าเสือไม่มีที่อยู่เป็นหลักแหล่งแน่นอน ได้แต่อาศัยนอนบ้านคนโน้นที คนนี้ที

แรกๆ สมัยที่เสือยังมีอิทธิพล เสือสามารถไปอาศัยอยู่ที่บ้านใครก็ได้ตามแต่ใจของเสือ แต่เมื่ออิทธิพลของเสือสิ้นสุดลง ลูกน้องบริวารก็หนีหาย จากนั้นก็ไม่มีใครเกรงกลัวเสืออีก

ผมเคยชักชวนเสือให้มาอยู่ด้วยกันที่ออฟฟิศผม แต่เสือก็อยู่กับผมได้ไม่นาน พักหลังผมเห็นเสือแอบเปิดประตูออกไปข้างนอก และกลับมาตอนใกล้จะเช้าเสมอ นานวันเข้า เสือก็หายไปจากชีวิตผม ผมไม่รู้ว่าเสือไปไหน และไม่มีใครรู้ว่าเสือไปไหน ผมคิดว่าเสือคงจะชอบชีวิตที่อิสระมากกว่า ด้วยนิสัยนักเลงของเสือ เสือคงจะไม่ชอบอยู่เป็นที่เป็นทางเป็นเวลานานๆ ผมได้แต่เสียใจที่อาจจะไม่ได้เจอเสืออีก ผมเสียใจ ผมเสียใจ แต่ผมไม่คิดจะตามหาเสือ เพราะอย่างไรก็แล้วแต่ ในใจลึกๆ ของผมนั้น ผมยังหวังว่าจะได้พบกับเสืออีกครั้ง

เป็นเดือน เป็นปี เสือก็ยังไม่กลับมา ผมตัดใจแล้ว ผมคงไม่ได้เจอเสืออีก ผมเสียใจ ทำไมตอนนั้นผมถึงไม่ตามหาเสือ ทั้งๆ ที่ตอนนั้น การตามหาเสือคงไม่เหนือบ่ากว่าแรงของผม

จนกระทั่งวันนึง เสือกลับมาหาผม เสือกลับมาพร้อมกับลูกน้อง และชื่อเสียงอีกครั้ง
........................ แน่นอน... อิทธิพลของเสือกลับคืนมาแล้ว

ผมดีใจ ผมสั่งลูกน้องของผม ให้ไปซื้อส้มตำ ข้าวเหนียว ไก่ย่าง โดยเฉพาะตูดไก่ ของโปรดของเสือ เพื่อฉลองในโอกาสที่เสือกลับมา

ใช่ ... มันเป็นการกลับมาทวงบัลลังค์คืนอย่างสมบูรณ์แบบ

วันนั้นผมใช้เวลาอยู่กับเสือไม่นานนัก เนื่องจากสังเกตเห็นสภาพร่างกายของเสือซูบผอมลงไปกว่าเดิมมาก ดูไม่เหมือนเสือที่ผมเคยรู้จักครั้งแรก ที่เสือแข็งแกร่ง ดุดัน สมกับชื่อเสือ แต่กระนั้นผมก็ยังดีใจ

ผมดีใจ ดีใจที่ได้พบกับเสืออีกครั้ง แต่ความสุขนั้นก็อยู่กับผมได้ไม่นาน เมื่อผมสังเกตเห็นพฤติกรรมหลายๆ อย่างของลูกน้องเสือ ลูกน้องของเสือดูเหมือนว่าจะหักหลัง ผมได้แต่เตือนเสือ ผมไม่อยากให้เสือต้องสิ้นท่า และพ่ายแพ้อีกครั้ง แต่... เสือไม่เชื่อผม

วันนึงผมทะเลาะกับเสืออย่างรุนแรง... ผมต่อยเสือ

เสือไม่โกรธผม

แต่ความสัมพันธ์ของผมกับเสือก็เริ่มเหินห่างเข้าไปทุกที เราอยู่ใกล้กัน แต่ไม่มองหน้ากัน ลูกน้องของเสือจ้องจะเล่นงานผม แต่เสือก็ยังเข้ามาขวางไว้ ผมไม่รู้จะทำอย่างไรให้ความสัมพันธ์ของเรากลับมาดีเหมือนเดิม

ผมตัดสินใจซื้อตูดไก่ของโปรดของเสือไปให้เสือ เสือรับไว้ แต่เสือไม่ได้กินตูดไก่ที่ผมซื้อมา

จนวันหนึ่ง ผมนั่งดื่มอยู่กับเพื่อน วันนั้นฝนตกหนัก ด้วยความเบื่อหน่าย ผมบ่ายหน้าจากวงเหล้า หันหลังทอดตาไปยังไม้สักใหญ่ในสวนสาธารณะ ในเงาไม้นั้น ผมเห็นร่างผอมเกร็ง เดินโซเซมาจากเงาไม้มืด ผมไม่มีทางจำผิด ถึงแม้ว่าจะเมามายแค่ไหน ร่างนั้นต้องเป็นเสืออย่างแน่นอน ร่างนั้นเดินใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ทำท่าว่าจะข้ามฝั่งถนนมาหาผม แต่เมื่อเงานั้นก้าวออกมาเพียงก้าวเดียวก็ล้มลง

ใช่ ... เสือจริงๆ ผมรีบวิ่งข้ามถนนไปหาเสือ แต่สายเกินไปเสียแล้ว เสือตายแล้ว เสือสิ้นลมหายใจอย่างสงบ สิ้นลมหายใจต่อหน้าผม เสือไม่ได้พูดอะไรสักคำ ร่างกายที่ชุ่มโชกไปด้วยเลือดแดงฉาน เป็นหลักฐานชัดเจนว่าเสือโดนหักหลัง ด้วยน้ำมือของลูกน้องทรยศ

 ตอนนั้นผมไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร ผมได้แต่ร้องไห้ ร้องไห้ที่ผมไม่มีโอกาสได้นั่งกินตูดไก่กับเสืออีกแล้ว

สายฝนยังคงกระหน่ำลงมาอย่างไม่ขาดสาย ในขณะที่น้ำตาของผมก็ยังไหลไม่ต่างจากสายฝนเช่นกัน ผมอุ้มร่างอันไร้วิญญาณของเพื่อนผมลงในหลุม โดยไม่ลืมที่จะวางข้าวเหนียวตูดไก่ลงไปด้วย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

แด่เสือ เพื่อนรักของผม เสือเป็นนักเลง เสือเก๋า เสือเคยมีอิทธิพลแถวข้างถนน วันนี้เสือจากไปแล้ว
แต่... เสือ จากไปอย่างเสือ

ชื่อ : เสือ
ชื่อ - สกุลจริง : ไม่ทราบ
ชาตะ : ไม่ทราบ
มรณะ : ๑๓ สิงหาคม ๒๕๕๑
อายุ : ไม่ทราบ (หากที่เขาบอกว่าอายุคน ๑ ปี เท่ากับอายุหมา ๖ ปีเป็นเรื่องจริง ตอนนี้พี่เสือคงอายุไม่น้อยกว่า ๘๐ ปีแล้วล่ะ)
สัญชาติ : เสือ
เชื้อชาติ : หมา
ภูมิลำเนา : ไม่มีที่อยู่เป็นหลักแหล่งแน่นอน พบเห็นได้ตามข้างถนน