ของฝากจากครูจุ๊จัง....มงคลชีวิต ๓๘ ประการ
มงคลที่ 30 การสนทนาธรรมตามกาล
ยามหดหู่ ฟุ้งซ่าน กาลสงสัย
เป็นสมัย ไต่ถาม ตามเหตุผล
เพื่อบรรเทา คลี่คลาย หายกังวล
ควรจะสน- ทนาธรรม ตามที่ควร
Replies to This Discussion
-
Permalink Reply by mcfc-มีน on
-
ขอบคุณครับคุณครู เห็นด้วยอย่างแรงครับ ตอนแรกๆผมมีปัญหาอะไรๆก้อได้การฟังอ่าน หนังสือ ธรรมะช่วยได้เยอะจริงๆ
ตอนนี้ก้อมีกลุ่มเพื่อน และอาจารณ์สอนเรื่อง เซน เปนชาวไต้หวัน เปนแนววิถีพุุทธอีกแบบที่น่าสนใจ
ทำให้ รู้ว่า ธรรมะอยู่ที่ใจเราเอง โลภ โกรธ หลง ไม่ได้ห้ามฝืนใจ แค่เพียงเรารู้มัน(ตามรู้อาการ) จะเปนการฝึกสติ ทำบ่อยๆ
ในที่สุด มานก้อ จะเข้าใจ เกิด-ดับ ตอนนี้โอเคครับ ใจเย็นขึ้น โกรธก้อหายไว โอเคเลยครับตอนนี้ แหะๆ
ที่บอกคือ อยากให้เพื่อนๆพี่ๆน้องๆ ลองดูนะครับ ธรรมะ จากอะไรก้อได้ รึบุคคลที่เราเห็นว่ามีธรรม
เวลาที่เราทุกข์ใจ จะนำพาเราไปในทางที่ดีีครับ
-
Permalink Reply by jujung_mcfc on
-
ขอบคุณค่ะมีน....การที่ได้ฟัง ได้อ่าน ได้สนทนาธรรมะ...เป็นสิ่งที่ประเสริฐ..ล้ำค่ะ....
คนเราเมื่อมีทุกข์เกิดขึ้นใจใจก็ต้องหาหลักยึดเหนี่ยวจิตใจเป็ยธรรมดา......แต่มันก็ไม่ได้ดับได้ทันที ทำอย่างขึ้นอยู่กับเวลา
และการปกิบัติ...แรกเริ่มอาจจะเหนื่อยเพราะต้องต่อสู้กับอุปสรรคมากมาย..ทำให้จิดคิดฟุ้งซ่าน...การสวดมนและ
นั่งสมาธิ....จะช่วยเราได้มากที่สุด....ได้มีเวลาคิดทบทวนเรื่องราวต่าง ๆ อย่างชั่งใจหลาย ๆ ครั้งเข้า...ก็จะเกิดหนทางสว่าง
สติ...ทำให้เกิดปัญญา...ความใจเย็ย ความคิดทบทวนต่างๆ เหล่านั้นจะทไใ้เราเข้มแข็งเองโดยไม่รู้ตัว...เมื่อเราต้องการดับ
ทุกข์....เราอยากดับทุกข์..เราก้ต้องเข้าถึงทุกข์ให้ได้มากที่สุด....เพ่ือจะได้เข้าถึงแก่น..รากแท้...แล้วจะได้นำมาวิเคราะห์
แก้ไขหาสาเหตุ...หลาย ๆ มุมมอง...แล้วหาวิธีแก้ไข...หลาย มุมมองเช่นกัน...สุดท้ายเราก้จะพบหนทางดับทุกข์ด้วยตัวเอง
....นี่เป็นเพียงตัวอย่งเล็ก ๆ ....ทีจุ๊ได้ค้นพบและปฏิบัติ...ตัวเองก็ยังเป็นมนุษย์..มี...โลภะ โกรธะ เป็นธรรมดา..แต่อย่างน้อย
ตัวเองก็ได้ค้นพบความสุขเล็ก ๆ เหล่านั้นด้วยตนเอง....จึงนำมาเล่าสู่กันฟัง...เพื่อน ๆ อาจจะมีวิธีที่ดีกว่านี้...ยังไงช่วยมา
เล่าเป็นหระสบการณ์ให้กันและกันด้วยนะค่ะ
ขอบคุณค่ะ
-
-
ขอบคุณค่ะ..มน...ที่มีสิ่งดี ๆ มาฝากให้....มาไม่มาเปล่า...มีของฝากด้วย อิอิ..น่ารักค่ะ
-
Permalink Reply by ManCityEagle on
-
ดีใจด้วยนะที่หนุ่มสาวสมัยนี้เข้าวัดปฏิบัติธรรมกันมาก...
นึกถึงตัวเองสมัยหนุ่มๆ โน่นละพากันเข้าคลับเข้าบาร์ร่ำสุราจนหัวราน้ำ...
พอแก่ตัวนึกถึงปลายทางของชีวิตว่าใกล้ดับสูญควรจะมีอะไรยึดเหนี่ยวนำพาชีวิต...
จึงหันเข้าหาทางธรรมเข้าวัดได้ปฏิบัติวิปัสนาพบแสงสว่างที่ปลายอุโมงค์เป็นแนวทางในการดำเนินชีวิต...
-
-
ค่ะ....จุ๊ว่ามีประโชน์เลยทีเดียว..ใครที่ยังไม่ค้นพบว่าความสุขที่แท้จริงนั้นอยู่ที่ใด....น่าเห็นใจมากเลยทีเดียว....
แต่็อย่างว่าค่ะ...คนเราได้มาไม่เท่ากันค่ะ...ข้อนี้ต้องยอมรับ...เจ้าค่ะ..ว่าง ๆ มาคุยกันเรื่องธรรมะอีกนะค่ะ...ขอบคุณค่ะ
-
-
คนนี้ก็แนวนี้เล้ย...555 ขอบคุณค่ะ...ที่มาเป็นแรงเชียร์อีกแรงหนึ่ง
© 2024 Created by thaiMCFC.
Powered by
