เหตุฆาตกรรมหมู่ที่ โอลด์ แทร็ฟฟอร์ด
เหตุฆาตกรรมหมู่ที่ โอลด์ แทร็ฟฟอร์ด
เขียนเป็น: 6-1, 6-1, 6-1 เป็นอย่างไรครับกับเหตุฆาตกรรมหมู่เลื่อยไฟฟ้าที่ โอลด์ แทร็ฟฟอร์ด โดนเข้าบ้าง หายบ้าไปเลยนะครับ? เกรียนศักดิ์แห่งสยาม ...
- ส่งไม่ตาย: รู้นะว่า "รอ" อยู่ ไม่ต้องกลัวครับว่าจะฉวยโอกาสน้ำท่วมหนีหายไป ว่าแล้วขอแสดงความยินดีกับแฟนๆ ของ "เรือใบสีฟ้า" ที่พบได้อย่างชุกชุมในเมืองไทยด้วย ผมก็เพิ่งรู้เหมือนกันว่าแฟนคลับของ แมนฯ ซิตี้ นี่มีไม่น้อยไปกว่า เด็กหงส์, เด็กปืน และเด็กสิงห์บลูส์ แหม...สะใจกันใหญ่เลยนะ ฮ่า-ฮ่า-ฮ่า
- ใครจะอ่านเพราะความชอบหรือใครจะอ่านเพราะความเกลียด อย่างไรก็ขอขอบคุณครับที่ติดตามผลงานของผมเป็นประจำ เพราะนั่นช่วยให้ผมมีงานมากขึ้น (นอกเหนือจากงานประจำ) ถูกเชิญไปออกทีวีหลายรายการ ไหนจะงานอีเวนต์อีกเพียบ ตอนนี้ไม่รู้เหมือนกันว่าจะเอา "เงิน" ไปเก็บไว้ที่ไหน? (อิอิอิ)
- สำหรับความย่อยยับของ แมนฯ ยูไนเต็ด ในนัดล่าสุดไม่มีอะไรต้องแก้ตัวครับ ยอมรับตามตรงว่า "เสียหมา" และเป็นอะไรที่บัดซบสุดฤทธิ์
- ที่สำคัญคือเมื่อคืนวันอาทิตย์ ผมนั่งดูถ่ายทอดสดศึกแมนเชสเตอร์ดาร์บี้ที่ห้องอาหารแห่งหนึ่งโดยมีอดีตเด็ก หงส์และเด็กเรือใบสีฟ้าชื่อ ร็อบบี้ ฟาวเลอร์ นั่งดูที่โต๊ะข้างๆ คิดดูนะครับว่าผมโดน "หนัก" ขนาดไหน ผมยังจำเสียงหัวเราะกับรอยยิ้มแบบมีเลศนัยของกุนซือเมืองทอง ยูไนเต็ด คนปัจจุบันได้อย่างแม่นยำทีเดียว
- ฉะนั้นใครอยากจะเย้ยหยัน อยากจะถากถาง อยากจะถ่มถุย หรืออยากจะเกรียนแตกอย่างไรก็เชิญตามอัธยาศัย ของอย่างนี้มันห้ามกันได้ซะที่ไหน แต่อันดับแรกขอยกความดีความชอบให้ โรแบร์โต้ มันชินี่ ผู้เป็นกุนซือและนักเตะของ แมนฯ ซิตี้ (รวมถึงท่านชีค มันซูร์ บิน ซาเยด อัล นาห์ยาน ด้วยที่ทำให้ แมนฯ ซิตี้ กลายเป็นศูนย์รวมดาวดังแห่งอาบูดาบี)
- โรแบร์โต้ มันชินี่ วางแผนและจัดการทีมได้อย่างยอดเยี่ยมมากครับ เขาวางหมากไม่ให้ลูกทีมเปิดเกมรุกแลกหมัดพลางเล่นอย่างรัดกุม ก่อนหาจังหวะตอบโต้ด้วยดาวเตะที่ความสามารถเฉพาะตัวสูงส่งอย่าง ดาบิด ซิลบา, กุน อเกวโร่ และมาริโอ บาโลเตลลี่ เพื่อจี้ "จุดอ่อน" ในเกมรับของปีศาจแดงให้แสดงความผิดพลาดออกมาโดยเฉพาะ
- นั่นนำมาซึ่งประตูแรกแบบลอบฆ่า
- แมนฯ ยูไนเต็ด เผยจุดอ่อนของตัวเองให้คู่ต่อสู้เห็นหลายนัดแล้วนะครับ ไอ้ที่เอาตัวรอดจากความฉิบหายวายป่วง เพราะท่านซาตานยังคุ้มครอง เรียนตามตรงว่าปีศาจแดงไม่น่าชนะ เชลซี - น่าจะแพ้ สโต๊ค และควรจะโดน นอริช กับ ลิเวอรืพูล ทะลวงตาข่ายได้มากกว่า 1 ดอก รอดมาได้อย่างไรก็ยังไม่สามารถพิสูจน์ได้ทางวิทยาศาสตร์
- เมื่อถึงวันที่โชคไม่ยอมเข้าข้าง แถมคู่แข่งไม่ยิงทิ้งยิงขว้าง ผลมันก็ออกมาอย่างที่เห็นนั่นแหละครับ
- เละ!
- ตั้งแต่ขายวิญญาณให้ปีศาจมาตั้งแต่ปี 1982 ผมยังไม่เคยเห็นความยับเยินคาบ้านขนาดนี้
- จุดเปลี่ยนสำคัญระดับอุกาบาตพุ่งชนโลกเกิดขึ้นจากการโดนไล่ออกของ จอนนี่ อีแวนส์ เพียงนาทีแรกของครึ่งหลัง
- แม้จะเล่นในถิ่น โอลด์ แทร็ฟฟอร์ด แต่ผู้ตัดสินไม่มีทางเลือกจริงๆ เพราะ "ไอ้จ้อน" นอกจากจะซุ่มซ่ามและโฉ่งฉ่าง ยังเป็นกองหลังตัวสุดท้ายอีกต่างหาก
- เหลือ 10 ตัวกับทีมอื่นยังพอว่านะครับ นี่เหลือ 10 ตัวกับทีมที่มีค่าตัวรวมกันมากกว่า 200 ล้านปอนด์ แล้วมันจะไปเหลืออะไร
- ขนาด "ซาก" ยังแทบจะไม่เหลือเลย!
- ก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าป๋าแกคิดอะไรถึงเอาปราการหลังที่ควรจะเชื่อใจได้มากกว่าอย่าง ฟิล โจนส์ ไปขังไว้บนม้านั่งสำรอง
- จุดอ่อนอีกอันคือตำแหน่งแบ็คซ้ายของ ปาทริซ เอวร่า ที่มักจะเพลิดเพลินกับการเติมเกมรุกจนหลุดจากตำแหน่งที่ตัวเองต้องรับผิดชอบ เป็นประจำ สังเกตมานานแล้วว่านักเตะผู้นี้ไม่ค่อยมีสมาธิในเกมรับสักเท่าไหร่ กว่า 3 ประตู เกิดจากเกมบุกทางด้านขวาของ แมนฯ ซิตี้
- ขอโทษ...นี่ไม่ใช่ครั้งแรกนะครับ มันเป็นแบบนี้ตั้งแต่ฤดูกาลก่อนแล้ว
- ตกลงมึงเป็น "ปีก" หรือเป็น "แบ็ค" ก็ไม่ทราบ
- กระนั้นจุดอ่อนของกองหลัง ส่วนหนึ่งบังเกิดจากความบกพร่องของกองกลาง โดยเฉพาะคู่มิดฟิลด์ตัวกลาง นับตั้งแต่ ทอม เคลฟเวอร์ลี่ย์ ถูกอาการบาดเจ็บลักพาตัวไป อันแดร์สัน ก็หลุดจากฟอร์มอันสยดสยอง ไม่ว่าใครจะลงมาเล่นในตำแหน่งนี้ ดาร์เรน เฟล็ทเชอร์ หรือ ไมเคิ่ล คาร์ริค ต่างมีปัญหาในการคุมจังหวะ เช่นเดียวกับการเอาชนะคู่แข่งเพื่อช่วงชิงพื้นที่ในแดนกลาง หนำซ้ำยังบกพร่องในการยับยั้งเกมรุกคู่แข่งก่อนที่มวลเกมรุกก้อนใหญ่จะหลาก ไปถึงกองหลังโดยสะดวกโยธิน
- นอกจากนี้ แมนฯ ซิตี้ ยังเล่นด้วยความมุ่งมั่นและตั้งใจกว่าเจ้าถิ่นที่ออกอาการเฉื่อยมาหลายนัด
- ต่อให้ไม่โดนไล่ออก ผมว่า แมนฯ ยูไนเต็ด คงทำได้เต็มที่เพียงแค่เสมอเท่านั้นแหละ เพราะผู้มาเยือนเตรียมตัวมาดีจริงๆ เกมรับเหนียวแน่น เกมรุกอุดมด้วยประสิทธิภาพ
- ตอนนำห่าง 3-0 ผมสังเกตเห็นว่า แมนฯ ซิตี้ ถอนตีนจากคันเร่งแล้วนะครับ
- ประตูตีไข่แตกนี่แหละที่จุดประกายแห่งความหวังของ แมนฯ ยูไนเต็ด ขึ้นมาอีกครั้ง อันนี้เข้าใจ เข้าใจว่าไม่มีอะไรจะเสีย พอๆ กับเข้าใจในความตายยากกว่าเจสันทั้ง 10 กว่าภาค แต่ตอนโดนนำห่าง 4-1 ในนาทีสุดท้าย พลพรรคปีศาจแดงควรจะยอมรับความพ่ายแพ้ด้วยสกอร์นี้
- แต่พวกเขากลับฝืนซะอย่างนั้น
- ยิ่งฝืน ยิ่งขัดขืน ยิ่งโดนกะซวกไส้แตกอย่างที่เห็นนั่นแหละครับ ยิ่งโหมบุกเท่าไหร่ ยิ่งมีพื้นที่ว่างในแดนหลังมากขึ้นเท่านั้น
- ในเมื่อผู้เล่นพันธุ์อสูรที่เหลือแค่ 10 ตัว ตั้งใจจะตีตื้น เพื่อแพ้ให้น้อยที่สุด หวังลดอาการเสียหมาโดยไม่ยอมประเมิณสถานการณ์และกำลังของตัวเอง ณ ขณะนั้น มันจึงนำมาซึ่งความเสี่ยงอย่างรุนแรง
- เพียงแต่สถานการณ์นั้นไม่ควรเสี่ยงครับ ยอมแพ้ด้วยสกอร์ 4-1 ยังจะดีเสียกว่า
- อย่างไรก็ตาม
- อาจบอกได้ว่า แมนฯ ยูไนเต็ด แพ้เพราะจังหวะครับ ไม่ใช่แพ้เพราะสู้ไม่ได้อย่างที่นักวิจารณ์บางคนในจอทีวีนำมาวิเคราะห์บน ความระรื่นของใบหน้า พวกลูกป๋าไม่ได้แพ้เพราะโดนกดอยู่ข้างเดียวจนต้องหายใจทางรูตูดสักหน่อย ตอนตัวผู้เล่นเท่ากันก็บุกมากกว่า แต่แพ้เพราะจังหวะ ซึ่งความวิปโยคแบบนี้เกิดขึ้นได้ครับ อย่าไปซีเรียส
- ว่าแล้วขอแนะนำวิธีเอาตัวรอดเบื้องต้น
- 1. ไม่มีสัญญาณตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก
- แกล้งมึนไปเลยครับ คือทำเป็นทองไม่รู้ร้อน...ไม่รู้ ไม่เห็น ไม่ทราบ และไม่สะทกสะท้านต่อเสียงเห่าหอนทุกรูปแบบ อย่าลืมว่าน้องหมาเห่ามากๆ เดี๋ยวมันก็เหนื่อย มันเหนื่อยเมื่อไหร่ก็จะหยุดเห่าเองนั่นแหละ นอกจากนี้ขอให้ปิดช่องทางสื่อสารทุกรูปแบบ งดเสพข่าวลูกหนังและงดการติดต่อสื่อสารสักระยะ กาลเวลาจะช่วยเยียวยาให้ดีขึ้นเอง
- 2. เก๊กเครียด
- วิธีนี้ผมนำมาใช้เป็นประจำยามปีศาจแดงพุ่งชนความหายนะ พยายามทำหน้าเหมือนอยากกระโดดถีบหน้าคนตลอดเวลา แบบว่ากูอารมณ์ไม่ค่อยดี อย่ามายุ่งกับกูนะ
- หลังจบเกมพร้อมความพินาศสิ้นของปีศาจแดง เพื่อนๆ และรุ่นน้องบางคนที่เป็นเด็กหงส์โฟนมาหากันใหญ่ ร้อยวันพันปีพวกแม่งไม่ค่อยโทร.มา ผมเลยแกล้งทำเสียงแข็งๆ กลับไปประมาณว่ามึงมีธุระอะไร "ไม่ทราบว่าน้ำท่วมฮวงซุ้ยอาว์ม่ามึงเหรอ?" ก่อนวางหูให้หาจังหวะสบถสั้นๆ ว่า "ไอ้สัด!"
- 3. วันพระไม่ได้มีหนเดียว
- อย่าลืมว่าเดือนหนึ่งมีวันพระตั้ง 4 หน อดทนไว้ครับ พยายามอย่าไปสนใจเสียงนกเสียงกา อย่าตอบโต้ อย่าแก้ตัว และอย่าแถ แพ้ก็แพ้ - แพ้ก็ไม่ตายสักหน่อย ไม่มีใครเป็นผู้ชนะไปตลอด ยอมรับความพ่ายแพ้แบบมีสปีริตดีกว่า แถมที่ผ่านมา แมนฯ ยูไนเต็ด ใช้ดวงอย่างสิ้นเปลืองเกินไปแล้ว สักวันมันก็ต้องชดใช้กรรมในรูปแบบของความปราชัยอย่างยับเยินแบบนี้บ้าง ฉะนั้นขอให้รอวันและเวลาที่พอเหมาะพลางเอาใจช่วยทีมที่ตัวเองบูชาต่อไปอย่าง ภาคภูมิใจ อย่างไรวันนั้นมันก็ต้องมาถึง เชื่อผมเหอะ
- วันนั้นมาถึงเมื่อไหร่ค่อย "จัดหนัก" อีกที ฮ่า-ฮ่า-ฮ่า
"บอ.บู๋"
Replies to This Discussion
-
Permalink Reply by PREMSINEE TOUCHAKORN on
-
แพ้...แล้วยังมากวนตรีนอีก...ซากหมา "บอ..บู๋" (ขออภัยที่หยาบคายไปนิดนึงนะครับ..เนื่องจากพวกสยามกีฬาส่วนมากเป็นเปรตแดงทั้งน้าน และที่ผ่านมาก็กระแนะกระแหนทีมเรือใบสีฟ้าที่เรารักเป็นประจำ)
-
Permalink Reply by TT_GOVERNMENT on
-
ยาวจังขี้เกียจอ่าน อิอิ
-
Permalink Reply by ManciTy(J) on
-
เห็นเขียนตอนชนะอาร์เซน่อลซะสะใจ...โดนเข้าไปแบบนี้ไม่ยอมรับก็ไม่รู้ทำงัยแล้วคับ ๆ ฮ่าๆ
-
Permalink Reply by Sitta Mcfc on
-
บู๋ขอโทษค่ะ
-
Permalink Reply by Solitary on
-
บ บู๋ คนเขียนกระทู้ที่เหรี้ยที่สุดเท่าที่เคยเห็นมา
เขียนเหมือนเด็กปัญญาอ่อนไม่ยอมรับความจริง
ชอบเขียนด่าทีมอื่นที่ตนไม่ได้เชียร์ เหมือนเป็นคนขาดความอบอุ่น พ่อแม่ไม่สั่งสอน
เจอนัดนี้เข้าไปคงร้องไห้แงๆ ไปหาแม่แล้วล่ะครับ
ขอแนะนำว่า อย่าไปเปิดอ่านคอลั่ม เพิ่ม view ให้มันเด็ดขาดเลยล่ะครับ
มันมีแต่พวกเดียวที่อ่านรู้เรื่อง
ควายเขียนให้ควายอ่าน เราเป็นคนอย่าไปอ่านมันเลยครับ
-
Permalink Reply by CloudTheFinal on
-
กระทืบ Like 1000 ล้านครั้ง
-
Permalink Reply by taatoey on
-
คนอื่นพอทน เเต่นายเนี๊ยะ"ของจริง!!!!"
... เค้าเป็นคนที่ทำให้คนบ้าบอลอย่างผมตัดสินใจเลิกอ่านหนังสือพิมสตาร์ซอกเกอร์เเบบ"ลาขาด"
จะว่อคติก็เอาเถอะ ยอมรับอย่างภาคภูมิ คนเนี๊ยะ.........!@#$%^&*!!
-
Permalink Reply by Mcfc Earth on
-
แล้วทำไมคุนบอ บุ๋เค้าไม่หยุดเห่าซะทีอะครับพี่ๆ=.=
© 2024 Created by thaiMCFC.
Powered by
