ก่อนอื่นผมต้องขอออกตัวว่า “ไร้อคติ” หรือ “คิดนอกกรอบ-คิดเลยเถิด” ประการใด กับข่าวคราวของอดีตนายกรัฐมนตรี พ.ต.ท. ทักษิณ ชินวัตร ที่ต้องขอซูฮกว่า “เก่ง!” จริงๆ ในความสามารถที่ “เป็นข่าว” ได้ตลอดเวลา แทบทุกสัปดาห์ก็ว่าได้ เนื่องด้วย คุณทักษิณ ชินวัตร นั้น “เชี่ยวชาญการตลาด” อย่างมาก ที่สร้าง “กิจกรรม” จนเป็นข่าวได้ตลอดเวลา

การเป็นข่าวของ คุณทักษิณ ชินวัตร นั้น มีทั้ง “ข่าวบวก” และ “ข่าวลบ” ซึ่งก็ไม่ผิดปกติแต่อย่างใด เพราะเป็นกรอบของการประชาสัมพันธ์ที่ “การตลาด” นั้น เป็นภารกิจที่สำคัญที่สุด เพื่อให้ลูกค้า และ/หรือ ประชาชนได้จดจำอยู่ตลอดเวลา พูดง่ายๆ ก็หมายความว่า “กันลืม!” จากตลาดหรือจากสังคม

ก็ต้องขอ “ซูฮก” คุณทักษิณ ชินวัตร อีกครั้งว่า “ยอดเยี่ยม!” จริงๆ ที่ทำให้ทั้งบรรดา “แฟน” ที่ชื่นชอบคลั่งไคล้ไหลหลง หรือ “กลุ่มไม่รักทักษิณ” ต่าง “ไม่ลืม!” คุณทักษิณ เพราะมีข่าวของ คุณทักษิณ ให้ทั้งดีใจ ที่ได้เห็น ได้ยิน หรือ “เต้น!” ตื่นตระหนกตกใจ แต่ระยะหลังๆ คงเริ่มชินแล้ว จึงไม่เอะอะโวยวายเท่าใดนัก

ประเด็นข่าวหลักๆ ที่บรรดา “เซียนการตลาด” ต้องยกนิ้วโป้งให้ คุณทักษิณ กรณีข่าวการซื้อสโมสรฟุตบอลแมนเชสเตอร์ซิตี้ “ทีมเรือใบสีฟ้า” หนึ่งในทีมเครือข่ายสโมสรฟุตบอลพรีเมียร์ลีก (PREMIER LEAGUE) ที่หลุดโผแชมป์ฟุตบอลอังกฤษมายาวนาน จนสามารถเรียกได้ว่า “ทีมโลกลืม!” ก็น่าจะไม่ผิดเท่าใดนัก

แต่พอ คุณทักษิณ ชินวัตร อดีตนายกรัฐมนตรีไทยและซูเปอร์อภิมหาเศรษฐี ที่ต้อง “ลี้ภัย” ทางการเมือง ปักหลักอยู่อังกฤษยาว นานถึงหนึ่งปีเรียบร้อยแล้ว ได้ซื้อสโมสรฟุตบอล “เรือใบสีฟ้า” นี้ด้วยการลงทุน 100 ล้านปอนด์ พร้อมทั้งลงทุนเพิ่มในการซื้อโค้ช และผู้เล่นฝีเท้าเลิศอีก 3-4 คน ก็สามารถพลิกทีมนี้ให้ติดอันดับ 1 ใน 10 เรียกว่า ชนะหลายครั้ง จน “ฮือฮา” มากในวงการฟุตบอลที่อังกฤษ หรือแม้กระทั่งแฟนฟุตบอลชาวไทย

ข่าวเกี่ยวกับสโมสรฟุตบอลเรือใบสีฟ้ากับ คุณทักษิณ ชินวัตร เราต้องยอมรับว่า “ฮือฮา-หวือหวา” อย่างมาก โดยเฉพาะในประเทศ อังกฤษ ส่วนในบ้านเราคงไม่ต้องเอ่ยถึง ล่าสุดสถานีโทรทัศน์ BBC ได้ออกอากาศรายการ “NEWS NIGHT” เมื่อเดือนที่แล้ว เกี่ยวกับ “ความถูกต้อง-ความจริง” ในการซื้อสโมสรฟุตบอลของ คุณทักษิณ โดยประเด็นคำถามพุ่งเป้าไปที่ “ความชอบธรรม” จำเป็นหรือไม่สำหรับ “คดีความ” ต่างๆ ที่ พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร กำลัง “เผชิญ” และ “ถูกดำเนินคดี” อยู่ที่เมืองไทย

รายการนี้ก็แน่นอนครับว่า เป็นที่สนใจ และไม่สำคัญเท่ากับว่า “เฝ้าจับตามอง” ทั้งชาวอังกฤษ แต่หน่วยงานรัฐฝ่ายไทยก็สนใจเช่นเดียวกัน น่าเสียดายไม่ได้มีการนำมาเผยแพร่ในบ้านเรา เพราะเป็นรายการที่นำ เสนอทั้งประเด็นข้อดี ข้อเสีย และรอบด้าน หรือกล่าวอีกนัยหนึ่งก็หมายความว่า “แง่มุม” ทุกประเด็นถูกนำเสนออย่างมี “ดุลยภาพ” ซึ่งเป็นหลักการและปรัชญาสำคัญของ “คนสื่อมวลชน!”

ดังนั้น รายการที่ออกอากาศสถานีโทรทัศน์ BBC นี้ เป็นที่สนใจ ของประชาคมอังกฤษ และแน่นอนครับประชาคมโลก แต่คนไทยระดับ กลางและล่างอาจไม่ได้ดูอย่างแน่นอน และไม่ส่งผลกระทบทางการเมืองแก่คุณทักษิณ ที่บ้านเราเหมือนเดิม

อีกข่าวที่ฮือฮา วิพากษ์วิจารณ์อย่างมาก ล่าสุดกรณี “ลิเดีย (LYDIA)” ที่เพิ่งออกพ็อกเกตบุ๊ก “LYDIA-HERE I AM” เรียกว่า “เปิดตัว” หนังสือนี้สอดคล้องพอดิบพอดีกับระยะเวลา “หนึ่งปีหลังปฏิวัติ 19 กันยายน” ที่ พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร ต้องลี้ภัยที่ประเทศ อังกฤษ โดยยังไม่มีโอกาสได้กลับมาเหยียบแผ่นดินเกิดเลย!

หลายๆ คนอาจตั้งข้อสงสัยกับพ็อกเกตบุ๊กเล่มก่อนหน้านี้ของ “หมวดเจี๊ยบ” ร.ท.สุณิสา เลิศภควัต ชื่อหนังสือ “ทักษิณ...WHERE ARE YOU” พอวันเวลาผ่านไปประมาณเกือบ 2 เดือน “ลิเดีย” ก็ออกพ็อกเกตบุ๊ก “ลิเดีย...HERE I AM” ผมฟุ้งซ่าน พร้อมอีกหลายๆ คน ถามว่า “ทำไมมันช่างสอดคล้องกันเหลือเกิน!” ในระยะเวลาไล่เลี่ยกัน เหมือนกับมีการเตรียมการมาอย่างดี

วิธีการในการ “ทยอยปล่อยข่าว” ที่เกี่ยวกับ พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร นั้น ลำพังแค่ “หมวดเจี๊ยบ-ลิเดีย” นั้น ผมว่าทั้งสองคนไม่มีความสามารถและศักยภาพมากมายเพียงนั้นที่จะทั้งคิด วางแผน ตลอดจนระยะเวลาได้เก่งกาจเพียงนี้ และแน่นอนครับ “มันสมองทางการคิด-การวางแผน” หรือภาษาอังกฤษเรียกว่า “MASTER MIND” ก็หนีไม่พ้นคนที่ชื่อ “ทักษิณ ชินวัตร”

ทั้งนี้คงไม่สำคัญเท่ากับ “เงินทุน” ก้อนมหึมาที่ทำให้ คุณทักษิณ สามารถว่าจ้าง “บริษัทโฆษณาประชาสัมพันธ์” ทั้งในบ้านเราและต่าง ประเทศดำเนินการได้

ผมขอย้ำอีกครั้งว่า การออกพ็อกเกตบุ๊กของ “LYDIA” ครั้งล่า สุดนี้ แทบจะไม่ได้ทำให้ “ข้อสงสัย” ต่างๆ หายไปจากคนไทยทั่วไปเลย แต่ผมว่าเป็นการ “ซ้ำเติม!” ทั้ง คุณลิเดีย และ คุณทักษิณ มากยิ่งขึ้นเสียอีก พูดกันง่ายๆ ก็หมายความว่า “ยิ่งพูด-ยิ่งอธิบาย-ยิ่งเจ็บตัว!”

อย่างไรก็ตาม ก็อาจมีผู้คนจำนวนหนึ่งที่เชื่อแบบปักใจ แต่คงไม่สำคัญเท่ากับว่า “คุณทักษิณสร้างข่าวได้อีกแล้ว!”

“คนอาไร๊ เก่งด้านการตลาดเชิงข่าวจริงๆ...ทำให้คนลืมได้ยาก!”

ที่มา หนังสือพิมพ์สยามธุรกิจ