ก่อนอื่นเราต้องมารู้จักคำว่า  Financial Fair Play  ก่อนนะครับ โดยผมจะยก คอลัมน์ EYE ON SPORTS โดย กษิติ กมลนาวิน ราชวังสัน มาจากอ่านนะครับ

       
        เป็นเรื่องที่พูดกันมากในระยะนี้ โดย สหภาพสโมสรฟุตบอลยุโรป (Union of European Football Associations-UEFA) จะลงโทษสโมสรฟุตบอลอีก 9 สโมสร ซึ่งในจำนวนนี้มี แมนเชสเตอร์ ซิตี ว่าที่แช้มพ์ เพรอมิเอ ลีก อังกฤษ และ ปารี แซ็ง แชรแม็ง สโมสรยักษ์ใหญ่ของประเทศฝรั่งเศสที่กำลังพยายามโต้แย้งถึงความถูกต้องของกฎ Financial Fair Play
       
        เรื่องมันเริ่มตั้งแต่ รายงานของ ยูเอ็ฟฟ่า ปี 2009 ดันแสดงให้เห็นว่า ในบรรดา 655 สโมสรฟุตบอลในทวีปยุโรปนั้น มีจำนวนกว่าครึ่งเลยทีเดียวที่ประสบสภาวะขาดทุนในรอบปีที่ผ่านมา อันนี้เป็นเพราะเจ้าของสโมสรหรือผู้บริหารส่วนมากจะเล็งผลเลิศเกินไป ต่างก็พยายามทุ่มเงินเพื่อซื้อความสำเร็จ ตามล่าหาฝัน ใช้จ่ายเงินงบประมาณจ้างนักเตะดังมาร่วมทีมเป็นจำนวนที่สูงเว่อร์ แต่เมื่อนำมาเปรียบเทียบกับแต้มที่ทางสโมสรเก็บได้ในแต่ละนัดนั้น มันเห็นได้ชัดเจนว่าไม่คุ้มค่าต่อการลงทุนเลย
       
        ในเดือนกันยายน 2009 กฎการดำเนินการอย่างยุติธรรมทางการเงินของ ยูเอ็ฟฟ่า (UEFA Financial Fair Play Regulations) ได้รับการยอมรับในหลักการ โดยมีตัวละครสำคัญที่เป็นตัวตั้งตัวตีในเรื่องนี้คือ มีเชล ปลาตีนี ประธาน ยูเอ็ฟฟ่า นั่นเอง กฎดังกล่าวมีวัตถุประสงค์ในการป้องกันสโมสรฟุตบอลอาชีพใช้จ่ายเงินมากกว่าที่ตนหาได้เพื่อไล่ล่าหาความสำเร็จ ซึ่งการกระทำดังกล่าวส่งผลให้เกิดปัญหาทางด้านการเงินตามมาและเป็นอันตรายต่อการอยู่รอดของสโมสรในระยะยาวอีกด้วย
       
        การนำเสนอกฎนี้มีการคาดหวังว่าจะนำไปสู่ความเท่าเทียมกัน เป็นการป้องกันมิให้สโมสรที่มีเจ้าของทีมเป็นมหาเศรษฐีใช้เงินของตนทุ่มซื้อความสำเร็จอันเป็นการเอาเปรียบสโมสรอื่นๆ ที่ไม่ได้ใช้วิธีดังกล่าวแต่มุ่งมั่นในการใช้รูปแบบการดำเนินธุรกิจอย่างยั่งยืนมากกว่า
       
        หากจะพูดกันง่ายๆ ก็คือ แต่ละสโมสรจะต้องใช้จ่ายเงินให้เหมาะสมกับรายได้ ซึ่งเกิดจากเงินรายได้ค่าบัตรเข้าชมการแข่งขัน รายได้จากลิขสิทธิ์ถ่ายทอดทางโทรทัศน์ ค่าโฆษณา สินค้าของที่ระลึก การจำหน่ายสินทรัพย์ถาวร การเงิน รายได้จากการขายนักเตะ และเงินรางวัลจากการแข่งขัน ส่วนเงินที่ใช้ไปในเรื่องอื่นๆ เช่น โครงสร้างพื้นฐาน สถานที่และอุปกรณ์ฝึกซ้อม การพัฒนาเยาวชน เหล่านี้จะไม่นำมาคำนวณด้วย
       
        หากสโมสรใดไม่ยอมปฏิบัติตามกฎดังกล่าว ทาง ยูเอ็ฟฟ่า ก็มีมาตรการลงโทษซึ่งแบ่งออกเป็นหลายระดับขึ้นอยู่กับความหนักเบาคือ เริ่มตั้งแต่การประณามหรือตักเตือน การสั่งปรับเงิน แล้วก็ไปถึงการตัดแต้ม ถ้าหนักกว่านี้ก็ถูกยึดเงินรางวัลที่ได้จากการแข่งขันของ ยูเอ็ฟฟ่า ห้ามลงทะเบียนนักเตะใหม่สำหรับการแข่งขันของ ยูเอ็ฟฟ่า การบังคับกำหนดจำนวนนักเตะที่สามารถลงทะเบียนในการแข่งขันของ ยูเอ็ฟฟ่า ถอดทีมออกจากการแข่งขันที่กำลังดำเนินอยู่ และมาตรการสูงสุดคือไม่ให้ร่วมการแข่งขันในอนาคต
       
        เมื่อราวกลางปี 2013 มีเชล ปลาตีนี อวดอ้างว่า ผลจากการใช้มาตรการนี้ทำให้ในช่วงปี 2011-12 สภาวะการขาดทุนของสโมสรต่างๆ ลดลงไปตั้ง 36 เพอร์เซ็นท์ นั่นคือจากที่เคยขาดทุน 1.7 พันล้าน ยูโร ในปี 2011 ปีถัดมาก็เหลือเพียง 1.1 พันล้าน ยูโร เท่านั้น
       
        อย่างไรก็ตาม ช็อง ลุย ดูปง (Jean-Louis Dupont) ทนายความ ชาวเบลเจี่ยม ที่ทำหน้าที่แก้ต่างให้ เปแอสเช และเคยเป็นหนึ่งในทีมงานที่ทำหน้าที่ต่อสู้จนเป็นที่มาของ กฎบอสแมน เมื่อปลายปี 1995 บอกว่า กฎแฟร์เฟลย์ทางด้านการเงิน นี้ยังมีข้อบกพร่องอยู่และขัดต่อกฎหมายของยุโรป เพราะมันไปกระทบต่อเสรีภาพในการเคลื่อนย้ายเงินทุน เสรีภาพในการเคลื่อนย้ายแรงงาน และเสรีภาพในการให้บริการ ซึ่งล้วนเป็นหลักสำคัญของสิทธิ์ตามกฎหมายของยุโรป ซึ่งคำร้องของเขาจะถูกนำไปพิจารณาในช่วงต้นปีหน้าและจะมีคำตัดสินออกมาว่าตกลง กฎการดำเนินการอย่างยุติธรรมทางการเงิน นั้นใช้ได้จริงหรือไม่

       สิ่งที่ผมอยากจะบอก ฝากไว้อีกหนึ่งวิธีคือถ้าเราอยากช่วยเหลือเราก็ต้องช่วยอุดหนุนสินค้าค้าที่เป็นของลิขสิทธิ์ของสโมสรแม้มันจะเป็นแค่เล็กน้อยแต่ถ้าเราช่วยกันซื้อของแท้มันก็ทำให้เงินนั้นมีมูลค่ามากขึ้นไป อย่างน้อยผมอยากให้ทุกคนมีส่วนร่วมให้กับทีมนะครับ