สวัสดีค่ะ ทุกท่าน 

อ้อมห่างหายจากกระทู้ท่องเที่ยวไปนาน เนื่องจากงานเข้าต่อเนื่องและปัญหาหัวใจที่วุ่นวายเหมียนเดิม อิอิ

ล่าสุด งานลงตัว และทำใจอกหักได้สำเร็จ.. เก็บกระเป๋าไปพักร้อน หาที่เย็นๆ พักผ่อนกายาและหัวใจอีกเช่นเคย

คิดอยุ่หลายวัน อ่านหนังสืออยุ่หลายเล่ม และในที่สุด... ฉันก็ตกลงปลงใจซื้อแพคเกจทัวร์ไปที่นี่แหละ ...

 

" เมืองลี่เจียง  ดินแดนโบราณ ธรรมชาติล้าน%  และทางสู่แชงกรีล่าด้วยค่ะ " ..

 

 ** และเนื่องจากภาพถ่ายค่อนข้างจะเยอะมาก เลยขอเลือกเฉพาะจุดน่าสนใจนะจ๊ะ

 

๑. เริ่มการเดินทางออกจากสุวรรณภูมิ เครื่องจะลงที่เมือง คุนหมิง แล้วต้องนั่งรถต่อไปอีก ราว 400 กิโลเมตร

    ระหว่างทาง ต้องผ่านหุบเขามากมาย มีวิวที่ธรรมชาติแบบสุดขีดค่ะ

 

 

 

๒. อ๊า..กว่าจะเดินทางถึงลี่เจียงก็ค่ำซะแล้ว  มาถึงเข้าโรงแรมเลย  ที่พักที่นี่มีหลายระดับค่ะ 

    แต่ที่นักท่องเที่ยวนิยมมากคือ การพักแบบโฮมสเตย์ คือชาวบ้านที่นั่นทำบ้านตัวเองเป็นคล้ายโรงเตี๊ยม

    ราคาถูกด้วยแหะ แต่เสียดาย อ้อมไปกะทัวร์ ก็ต้องพักแบบในรูปเนี่ยอ่ะ

 

 

๓. ตั้งใจว่า ตื่นเช้าแล้วจะออกไปเดินเที่ยว  ชมวิถีชีวิตของคนที่นี่บ้าง ... ( อิอิ ล่อแต่เช้ามืดเลยตู )

 

 

 @ เมืองลี่เจียง นี่.. มีจุดเด่นเป็นคูคลองส่งน้ำเล็กๆ ที่ไหลไปทั่วทั้งเมืองค่ะ ไกด์บอกว่า จริงๆแล้ว เป็นลำธาร 3 สาย ไหลมาจากเทือกเขา แล้วคนย้ายมาตั้งถิ่นฐานที่ริมเชิงเขานี่  ก็สร้างเมืองสร้างคูส่งน้ำไหลไปทั่วเมือง  และไปออกรวมกันทางด้านตะวันออก ซึ่งจะไปรวมกับแม่น้ำอะไรไม่รุ้ ไหลรวมเป็นแยงซีเกียง  ( ฟังดูยิ่งใหญ่มั่กๆ )

 

 

@ แบบว่า บ้านทุกหลัง แทบจะมีคูน้ำผ่านหมด  น้ำก็ใสมาก เย็นมากด้วย อิอิ เวนิสเมืองจีนกันเลยทีเดียว

 

 

 

@ โชคดีสำหรับนักถ่ายภาพ  มีฝนพรำๆช่วงเช้ามืด ทำให้ช่วงเช้า อากาศสดชื่นสุดๆ ภาพก็สีเข้มได้ใจค่ะ

     เดินชมเมืองต่อไป ส่วนใหญ่เป็นร้านขายของที่ระลึก เช่น นาฬิกา ใบชาแห้ง ...

 

 

๔. สัญลักษณ์และจุดชมวิวที่ แรงงง  สุดๆของที่นี่คือ ภาพสะพานข้ามสระมังกรหยก  ป๊าดด หนังจีนชัดๆเลย

  สถานที่คล้ายๆ พระราชวังเก่า ภายในมีการตกแต่งสวยงาม แต่ไม่ได้เข้าไปดูหรอก ขี้เกียจเดิน อิอิ

 

@ แถมให้อีกรูป อิอิ ยืนรอนานเหมือนกันนะ กว่าคนจะหมดจากสะพานนั่น อยากได้ภาพสวยต้องใจเย็นเย๊นนน

 

 

@ เฮ้อ.. ยิ่งเงียบ ยิ่งสวย... แต่คนหลังกล้องจิยิ่งเหงาใจ. ชีวิตมีแต่อาเพส 55+

 

 

@ ม่ายมีประโยชน์ที่จะเรียกหา.. คนไม่สวย ทำไรก็ไม่เด่น... ไร้คนรัก ต่อไป...

 

 

๕. ช่วงบ่ายเราออกเดินทางไปเที่ยวเทือกเขามังกือหยก  จุดเด่นคือ มันมีหิโม๊ะตลอดทั้งปี  นุ้นนนน เห็นลิบ ๆ

 

 

@ ที่เชิงเขามีวัดจีนด้วย  ไกด์ปล่อยให้ลงไปชม ก่อนจะขึ้นไปแช่แข็งสมใจหายร้อนกัน อิอิ

 

 

๖. จะขึ้นเขามังกรหยก ต้องดูร่างกายตัวเองก่อน ข้างบนอากาศเบาบาง ด้วยความสูง 4508 เมตร

    ถังกุง ถังแกส เตรียมไปให้พร้อม เด๊วหายใจไม่ทัน ทั้งสูง ทั้งเย็นแบบนี้  อยากให้พัดไปแถว กทม จัง

 

@ ขึ้นไปแล้วก็บ่มีไก๊... หิโมะขาวๆ ตรึม.. อิอิ ขากลับ เค้าพาเข้าไปชมธารเสือกระโจน เอ่อ.. ไม่มีเสือเป็นๆ แต่คงเพราะโขดหิน และน้ำที่ไหลแรงมากล่ะมั้ง เค้าถึงเรียกเสือกระโจน ถ้าเดินไปอีกหน่อยจะเป็นวิวโค้งแรกของแม่น้ำแยงซีเกียง 

 

 

@ อันนี้สิน่าสนใจกว่า สิ่งมหัศจรรย์ทางธรรมชาติที่ก่อตัวมาหลายร้อนล้านปีแน่ๆ  สวยงามยังกะมือคนสร้างเอง

    อยุ่ในทะเลสาบเล็กๆไม่ห่างจาก ลี่เจียง  เป็นชั้นๆเหมือนน้ำตกค่ะ สวยงามมาก

 

 

@ ที่นี่ไม่ได้มีแต่ให้ชมหินสวย น้ำไหลใสๆ อย่างเดียวนะ แต่มีกิจกรรมขี่น้องวัวลงไปในธารน้ำด้วย

 

 

@ น้องวัวน่ารักสุด ๆ อยากได้กลับบ้านสักตัวสองตัว  ที่จริง เค้าเรียกว่า จามรี รึป่าว อ้อมไม่แน่ใจ

    แต่เคยเห็นตอนไปเที่ยวแคชเมียร์ อินเดีย เค้าเรียกวัวน้อยขนยาวๆนี้ว่า จามรี

 

๗. กลับเข้าเมืองลี่เจียงเกือบค่ำ  อาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อยแล้ว หิ้วกล้องไปดูเมืองยามค่ำคืนดีกว่า

 

 

@ ลี่เจียงยามค่ำคืน ในความมุมมองของอ้อม เหมือน อ. ปาย..แม่ฮ่องสอน

 

 

@ เพียงแต่อาจจะสวยกว่านิดส์นึง.. และ หนาวเย็นกว่า ที่นี่ยามค่ำคืนมีร้านเหล้าเบียร์ ร้านน้ำชา

ร้านอาหารพื้นบ้าน เปิดอยุ่มากมาย  แต่มีเสียงดนตรีจีนเปิดเบาๆแทนเพลงสมัยใหม่

 

 

@ นอกจากร้านอาหาร และ เครื่องดื่ม ร้านขายของที่ระลึกก็คึกครื้นไม่แพ้กัน..

 

 

๙. ว้าว...สัญลักษณ์ที่สุดยอดของ ลี่เจียง... เครื่องตีน้ำชัยพัฒนา.. เอ้ย กังหันน้ำโบราณ

    ใครไม่ได้ถ่ายมาชมกังหันนี้ แปลว่ามาไม่ถึงลี่เจียงนะจ๊ะ..

 

 

๑๐. ร้านขายกระทงกระดาษ อันละ 3 หยวน ซื้อมาแล้ว อธิฐานขอพรค่ะ แล้วลอยลงไปคูส่งน้ำของเมือง

 

 

@ เชื่อกันว่า แม่น้ำแยงซีเกียง จะช่วยคุ้มครอง นำพาความสุขมาให้ และ พาความทุกข์จากเราไปกับน้ำ

 

 

๑๑. จากที่เคยได้อ่านจากหนังสือท่องเที่ยวที่มี  ลี่เจียง เป็นเมืองเก่าอายุกว่า 800 ปี สะสมวัฒนธรรม

      วิถีชีวิตของคนที่นั่น ไว้มากมาย เป็นมรดกโลกแห่งหนึ่ง ซึ่งคนที่นั่นก็ตระหนักถึงความสำคัญตรงนี้มาก

 

@ เมืองนี้ ยังคงสภาพอารยธรรมเก่าๆไว้เหมือนเคย คนที่นั่นก็ยังช่วยกันรักษารูปแบบเก่าๆของลี่เจียงไว้

    น่าปลื้มใจจังค่ะ...

 

   @@ แถมด้วยภาพ Panorama อีกเช่นเคย... หวังว่า ทุกคนจะชอบนะคะ @@

 

 

 

 

 

    @ จบแล้วค่า...  สุขสันต์ ๆ ตามประสาคนไม่มีใครเอาเหมียนเคย อิอิ