เอาเป็นว่า ระหว่างที่ยัยหนูอ้อมยังซุ่มเงียบเพื่อที่จะออกผลงานชิ้นใหม่มาให้เพื่อนๆสมาชิกอ่าน ลุงขอนำเสนอผลงานที่แสดงความเป็นตัวเองของลุงไปเรื้อยๆพอได้อ่านกันเพลินๆก่อนก็แล้วกัน

งานนี้ลุงไปราชการที่ กระบี่ ครับ เดินทางด้วยรถโดยสารประจำทาง ขาไปโดยสารไปกับ ป๑. ๓๘ ที่นั้งของลิกไนซ์ทัวร์ ออกจากสายใต้ ๗ โมงเช้า แปลกแต่ก็ดี ๙ โมงเช้ากว่าๆ แวะให้กินข้าวเช้าแบบจ่ายเองด้วยร้านที่จอดให้กินข้าวรสชาติใช้ได้แถมข้าวแกงราดข้าวสองอย่างราคาจานละ ๒๕ บาทเอง(โอ้มายด์ก๊อต)

เกือบบ่ายแวะให้ทานอาหารที่ร้านชื่อ แม่สาหร่าย ที่จังหวัดชุมพรบริการอาหารระหว่างเดินทางของรถสายใต้นี่อลังกาน่าดูเลี้ยงแบบโต๊ะจีนมีอาหารใต้รถชาติเด็ดๆให้เลือกกิน ๔-๕ อย่าง อันนี้ต้องขอบอกว่าเป็นประสพการณ์ใหม่ที่ลืมไม่ลงทีเดียว อ้อเค้าแวะให้กินกับยืดเส้นยืดสาย ๒๐ นาทีครับ

นั้งรถเบ็ดเสร็จใช้เวลา ๑๐ ชั่วโมงกว่าๆ ก็ถึงขนส่งกระบี่

                   ภาพนี้ถ่ายจากห้องพักเห็นแม่น้ำกระบี่อยู่ลิบๆ เห็นมุมนี้แล้วโฮมซิคตะหงิดๆ

ต้องบอกข้อจำกัดของทริปนี้ก่อนครับ ลุงไม่ได้เอากล้องติดไปด้วยเพราะแม่เจ้าตัวเล็กเค้ายืมไปเที่ยวที่ ฮ่องกง เนื่องจากได้รางวัลเซลเกิลดีเด่นในรอบ ๖ เดือนของศูนย์ ลุงเลยต้องใช้กล้องติดโทรศัพท์ wellcom A66 ที่ซูมไม่ได้แก้ขัดไปก่อน

                                      บรรยากาศย่ำค่ำย่านตลาดกระบี่

                                        วิวริมแม่น้ำกระบี่บริเวณท่าเรือเจ้าฟ้า

          ภาพนี้สมาชิก หนุ่ม ๆสาวๆ ทอมๆ ดี้ๆ เกย์คิง เกย์ควีน เห็นแล้วคงอยากไปเดินจูงมือกับคนรู้ใจ

มื้อค่ำหากินเอาแถวๆตลาด(ไม่รู้โต้รุ่งหรือป่าว)ท่าเรือเจ้าฟ้านั้นแหละมีของอร่อยๆให้เลือกมากมาย แถมใครกินรสจัดไม่ได้บอกพ่อครัวแม่ครัวให้ทำรสชาติฝรั้งกินได้ด้วย ร้านอาหารคึกคักไปด้วยทั้งไทยและเทศ อาหมวยอาตี๋ก็มีแซมๆพอเพลินๆเป็นอาหารตาด้วย

อดรนทนไม่ไหวต้องแวะที่โลตัสกระบี่ ถอย cannon a495 ราคา 1990 บาท ใช้แบตเตอร์รี่ AA มาใช้เป็นกล้องประจำกลุ่มงาน เพราะทนเสียงอ้อนของน้องๆที่ไปทำงานด้วยไม่ไหว เพราะกล้อง โปร เซมิโปร รึไม่ว่ารุ่นไม่ประเทืองปัญญาที่น้องๆติดมือไปไปทำงานก็ดันนัดกันลืมเอาที่ชาร์ตแบ๊ตเตอร์รี่ไปด้วย แล้วแต่ละรายเวลาทำงานก็เก็บภาพแบบยั้งไม่เป็น บ่นๆกันว่ารำคาญกรรมการชอบขอดูรูปที่ไม่ได้ถ่ายมาซะจนเข็ดกันแล้ว ภาพต่อไปนี้ก็จะมาจากเจ้า a495 ตัวใหม่ ที่ทั้งแถมแบต แถมแมมมาให้เสร็จเรียบร้อยเรียกได้ว่าซื้อแล้วใช้ได้ทันที(บริษัท cannon ติดต่อกับเรื่องค่าโฆษณาด่วน แฮอะๆๆๆๆ)

ได้ความกรุณาจากเจ้าถิ่นพอเสร็จงานบอกจะพาไปเที่ยวที่ สระมรกต ลุงไม่ได้แปลนกับเด็กๆที่มาทำงานด้วยว่าจะไปเที่ยวที่ไหน ประกอบกับต้องขึ้นรถกลับ ตีห้าหวันเย็น ก็เลยตอบตกลงไป ดีเหมือนกันได้ไปเที่ยวที่ๆเราไม่มีภูมิรู้มาก่อนเลยจะได้จินตนาการกับลุ้นว่ามันจะเป็นยังไงหน้อ

ก่อนถึงตัวอำเภอคลองท่อมครงข้ามหมวดการทางคลองท่อมมีร้านอาหารปักษ์ใต้ชื่อ ร้านข้าวแกงหน้าแขวง รถชาดปักษ์ใต้แท้ๆ ลูกค้าตรึม ลุงว่าเผ็ดน้อยกว่าร้านอาหารปักษ์ใต้ในกรุงเทพบางร้านซะอีก ว้าวมื้อนี้ได้กินแกงส้ม(เหลือง)ปลาช่อนด้วยหลังจากสองสามวันมานี้กินแต่แกงส้ม(เหลือง)ปลาทะเล แต่ขอบอกนะครับใครติดน้ำพริกกระปิจิ๋มกับกับสารพัดผักดิบที่ร้านข้าวแกงปักษ์ใต้ทุกร้านมีไว้บริการ ร้านนี้ไม่มีน้ำพริกกระปิใส่มาพร้อมกับถาดใส่ผักดิบนะครับ ติดไม้ติดมือเอาไปจิ้มกันเองตามสะดวกนะครับถ้าขาดไม่ได้จริงๆ

         จากตัวเมืองกระบี่ แวะกินข้าว ๑๕ นาที ใช้เวลาเกือบชั่วโมงก็มาถึงแล้วครับปากทางเข้าสระมรกต

หลังจากชำระค่าธรรมเนียมเข้าชมก็เดินเท้าต่ออีก กิโลครึ่ง เส้นทางครึมไปด้วยแมกไม้ และสายธารเล็กๆไหลรินพอได้ชมเพลินๆ ระหว่างทางเนื่องจากเป็นวันทำงานจึงมักจะสวนทางกับชาวต่างชาติซะเป็นส่วนใหญ่ เดินไปก็ได้แต่นึกไปว่า ใครหนอใครมันช่างสิ้นคิด No เครื่องดื่มผสมแอลกอฮอลล์ในอุทยานแห่งชาติ นี้ถ้ามีเบียร์ถือติดมือมาซักกระป๋อง(แถมยัดใส่กระเป๋าที่ขากางเกงอีกข้างละกระป๋อง)คงจะลดความประม๋าเวลาสวนทางกับกลุ่มวัยรุ่นสาวๆชาวต่างชาติที่ใส่ชุดว่ายน้ำตามธรรมเนียมของประเทศเค้าอย่างเคร่งครัด(โดยเฉาะกลุ่มวัยรุ่นสาวๆชาวญี่ปุ่นโอ้แม่จ้าว) ไม่ต้องคอยหันมามองหน้ามาคุยกันเองแก้เขินจนคอแทบเคล็ดแบบนี้ ฮา(กริบ)....

ถึงแล้วครับตัวสระมรกต โอ้นี้ถ้ามีนางกินรีมาลงเล่นน้ำก็ไช่เลย สระว่ายน้ำโรงแรมหรูๆชิดซ้ายก้นบ่อไม่ได้บุกระเบื้องแต่น้ำเป็นสีมรกตตามธรรมชาติ แถมเป็นน้ำแร่อุ่นๆอีกต่างหาก วุ้ยเสียดายในคณะลุงที่ไปไม่มีใครเตรียมชุดไปเล่นน้ำซักกะคน โคตะระเสียดายจริงๆ

ต้ายนี้ถ้าชั้นเหลือบเห็นป้ายนี้ก่อนเข้าไปดูสระมรกตคงจะเสียอารมย์น่าดู อะไรฟ่ะกู้มาต้องไม่รู้กี่ล้านล้านบาทไม่ยักเอามาซ่อมให้มันดี นี่มันถิ่นของเจ้าหล่อนนะยะ (แถ่ไปจนได้นะลุง)

สรุปทริปนี้กระบี่เป็นเมืองน่าเที่ยวมาก หวังว่าจะได้กลับมาอีกครั้งเร็วๆนี้ สวัสดีครับ