พออายุย่างเข้าวัยแรกรุ่นของหลังวัยกลางคนชีวิตก็ป้วนเปี๊ยนๆอยู่แถวๆเนี๋ย
อเมริกา เกาหลี ญี่ปุ่น ก็อิตตาลี่ ก็แค่เนี๋ยจริงๆ

ตื่นเช้าขึ้นมาก็ อเมริกันสไตล์ ออกกำลังกายถีบจักยานไม่ว่าจะตื่นแต่เช้ามืดแสงสลัวๆรึว่าตื่นสายแสงแดดจ้าก็ต้องใช้ แว่นโพราไลท์เลนส์ ลิขสิทธิ์ของนาซ่า

พอสายๆเข้าที่ทำงาน(ก่อนเที่ยงจี๊ดเดียว)ก็ กรอบเกาหลีเลนส์ญี่ปุ่น เอาไว้เซ็นลงนามในหนังสือแม่นๆ

หลังมื้อกลางวันขึ้นประชุมแทนหัวหน้าก็ กรอบอิตตาลี่เลนส์โพรเกรสซีพญี่ปุ่น ประชุมยังไม่ทันเลิกผู้รับเหมาโทรตามบอกมีปัญหาหน้างานก็ แว่นอิตตาลี่เลนส์คลาสิกกระจกสีเขียวเบอร์ 15

ขับรถกลับบ้านแสงแดดสับสนเดี๋ยวจ้าเดี๋ยวเดี๋ยวสลัวก็ต้องกลับไปใช้ โพราไลท์เลนส์ ของอเมริกาอีกแหล่ะ