ดูดู๋ ดู ยัยชิ ทำ เล่นโพสกระทู้ "ย่ำต๊อกไป กับ..."ยัยชิ" ตอนที่1"
นอกจากเรทติ้งจะถล่มทลายแล้ว web master ยังใจดี เปลี่ยน เมนู
จาก
เที่ยวทั่วไทย เป็น
เชียร์ไปเที่ยวไป ให้อีก
วุ้ย แบบว่าอิจฉา คนอาไร้ ทั้งน่ารัก ทั้งรวย ทั้งเก่ง แถมยังมีเส้นอีกต่างหาก
ลุงเองตอนหนุ่มๆ ก็เที่ยวร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำ ส่วนใหญ่จะเที่ยวในเมืองไทยซะมากกว่า
จะเอาภาพเก่าๆมาโพสเล่าสู่กันฟังก็กล้องฟีมส์ กับอีกไม่เป็นปัจจุบันเอาเสียเลย
ไอ้ครั้นจะอยู่เฉยๆรึ ก็กลัวเสียหน้า ลุงเล็ก ผู้แส่ไปทุก page ของ web ยกเว้น CB
คิดอะไรไม่ออก ไม่รู้จะพาไปเที่ยวไหน ยิ่งได้รัฐบาลที่ไม่เป็นปลื้มเข้ามาบริหารประเทศ
(เอ้าการเมืองอีกแล้วลุง page นี้ขอ การเมืองกรุณาโพสใน บล็อก เท่านั้น........จ๊า)
เลยพาทุกท่าน ไปเที่ยวตลาดนัด ใกล้ๆบ้าน นี่แหละ ของลุงนี่ไปจับจ่าย วัตถุดิบ
มาเอาไว้เขียนบล็อก ครัวลุงเล็ก ให้เอียนกันไปข้าง สมาชิกท่านที่กำลังอินเลิฟ
ก็จะได้จูงมือหวานใจชวนกันไปซื้อของแบบหวานชื่นเหงื่อหยดติ่งๆ เพราะอากาศมันร้อน
ไม่เหมือนกรุงโตเกียวของ ยัยชิ ทั้งหลายทั้งปวงเนี๋ยเผื่อ สมาชิกท่านใดเกิดหมั่นไส้ลุง
จะรุกขึ้นคว้ากล้อง พิมพ์บทความ ชวนมาเที่ยว สี่แยกแถวบ้าน ศาลาเล่นหมากรุกประจำตำบล
วังมัจฉาหน้าวัด กับอีก ฯลฯ ถือเสียว่าช่วยกันสร้าง web ของเราให้ทัดเทียมนานาอารยประเทศ
(ก็ web master เค้าคิดของใหม่มาให้เล่นกันแล้วนี่)
ภาพนี้ ใกล้ๆบ้านเพื่อนๆสมาชิก ทุกวันใดวันหนึ่งของสัปดาห์ คงจะมีให้เห็น
มุมนี้ลุงกับป้าเอาไว้หลอกเจ้าตัวเล็ก ไม่ให้ทิ้งตัวนอนดิ้น หน้าร้านของเล่น
นี้แหละเสน่ห์ของตลาดนัดใกล้บ้าน กลิ่นและควันของอาหารอบอวนชวนหลงไหล
การไตร่ถามสาระทุกข์สุกดิบของคนรู้จักเมื่อเดินสวนกัน การต่อรองราคากับแม่ค้า
พ่อค้าที่คุ้นเคย แต่แหม่เสียดายเช็คช่วยชาติใช้ไม่ได้แถวๆนี้