ที่ตั้งกระทู้นี้ก็ไม่มีอะไรมากหรอกครับ แค่อยากตั้ง พอดีกลับไปดูฟอร์มเก่าๆของไอร์แลนด์แล้วรู้สึกคิดถึง ซุปเปอร์เหม่งขึ้นมา เห็นได้ชัดว่าฤดูกาลนี้ต่างจากฤดูกาลก่อนมากโขทีเดียวในช่วงที่ฮิวจ์คุม เพราะไอร์แลนด์ฤดูกาลก่อน ได้เป็นกองกลางที่สามารถตัดสินใจสร้างสรรค์เกมส์รุกได้อิสระ(ควบคู่กับโรบิญโญ่) อีกทั้งยังเป็นการเล่นบอลบนพื้นเป็นหลัก ซึ่งทำให้แมนเชสเตอร์ซิตี้ ในฤดูกาลก่อน ถึงจะถูกยิงเยอะ แต่ก็เล่นมันส์ เล่นเป็นทีม(ไอร์แลนด์ โรบิญโญ่ ไรท์ฟิลิป เล่นกันแค่สามคนนี้ เป็นเกมส์รุกของทั้งทีม) เป็นทีมที่มีเกมส์บุกเยี่ยมอันดับต้นๆของลีก แม้ว่าจะมีทรัพยากรจำกัด (หมายถึงช่วงครึ่งฤดูกาลแรก ก่อนเข้าตลาดหน้าหนาว ที่ฮิวจ์จะบ้าซื้อ)


พอมาคิดๆดูแล้ว เหตุผลที่ผมชอบฮิวจ์เกี่ยวกับแมนเชสเตอร์ซิตี้ ก็เป็นเพราะเกมส์บุกนี่เอง... มันเป็นเกมส์ที่เร้าใจมาก ไม่สวยงามหวือหวาแบบอาร์เซน่อล แต่ก็ไปได้เรื่อยๆเหนือความคาดหมาย เจาะแผงหลังฝ่ายตรงข้ามไปได้อย่างยอดเยี่ยม


พอมาคิดดูแล้ว โรบิญโญ่ก็กำลังเรียกช่วงเวลานั้นกลับมา ในขณะที่ไอร์แลนด์ตอนนี้ก็อยู่ในช่วงปรับตัวให้เข้ากับระบบใหม่ ซึ่งถ้าให้กล่าวก็คือ เป็นระบบเดิม...ของสเวน แต่ยังคงไว้ซึ่งระบบเกมส์รุกของมาร์ค ฮิวจ์ พูดง่ายๆคือ ระบบเกมส์ในตอนนี้ กำลังก้าวถอยหลังไปสู่ในยุคของฮิวจ์ต้นฤดูกาลอยู่ (ผิดกันนิดหน่อยตรงที่ ทีมเราเหนียวกว่าตอนนั้นมาก)

พอมาคิดๆดูแล้ว ส่วนสำคัญที่ทำให้เกมส์บุกลื่นไหลได้ขนาดนั้น ฮิวจ์ก็เล่นดรอปทิ้งหมดเลย ในช่วงแรกๆยังจำได้ดีทีเดียว ระบบ 4-3-3 กองกลางคือ คอมปานี เอลาโน่ ไอร์แลนด์ ปีกซ้ายโรบิญโญ่ ปีกขวาไรท์ฟิลิป หน้าเป้า โจ ถึงโจจะแสดงผลงานไม่ดี แต่ก็มีส่วนร่วมกับทีม ในการทำให้เกมส์รุกลื่นไหลขึ้น จนโรบิญโญ่มีพื้นที่ในการเล่นเยอะ ที่จริงฟอร์มในช่วงนั้นกำลังเยี่ยมเลยทีเดียว แต่พอฮิวจ์ปรับทีมใหม่ ฟอร์มเลยตกหมด...(เขาเล่นปรับทีมเพื่อให้เป็นสไตล์ของตัวเอง โดยขาดซึ่งความยืดหยุ่น... ผมคิดว่า ถ้าฮิวจ์ยังคงสไตล์การเล่นเดิมแบบที่เล่นในช่วงแรกๆเอาไว้ โดยมีผู้เล่นชุดนี้ ฮิวจ์อาจจะไม่ถูกเด้งก็ได้)


และผมเชื่อว่า แกนกลางสำคัญที่จะทำให้เกมส์บุกที่ผมชื่นชอบ กลับมาเหมือนเดิมได้ ก็มีแต่ไอร์แลนด์เท่านั้นครับ

ในตอนนี้ยังมีเวลาพอที่จะย้อนเวลากลับไปแบบนั้นได้ แบร์รี่เป็นตัวโฮลบอลที่ยอดเยี่ยมกว่าเอลาโน่แน่นอน ถ้าเพียงแต่มันชินี่ยอมให้อิสระไอร์แลนด์มากกว่านี้ และมีโรบิญโญ่กลับมาประจำการที่ปีกซ้ายเหมือนเดิม และใช้เตเวซคู่อเดบายอร์ ส่วนไรท์ฟิลิปยืนปีกขวา ผมคิดว่านี่คือตำแหน่งในฝันของผม ซึ่งเป็นส่วนผสมระหว่างสไตล์การเล่นที่ฮิวจ์พยายามปรับเปลี่ยนมาจากยุคของสเวน จนได้รูปแบบครึ่งๆกลางๆในความคิดของเขา แต่สมบูรณ์แบบในความคิดของผม


ตอนนี้ มันชินี่เองก็พยายามปรับทีมให้เป็นรูปแบบเกมส์สไตล์เขาอยู่... ได้แต่คาดหวังว่า การจะทำให้เกมส์ยุคฮิวจ์ เปลี่ยนกลับเป็นเกมส์ยุคมันชินี่(สไตล์สเวน หรือที่เรียกว่า สไตล์อิตาลี่) จะเปลี่ยนโฉมหน้าเกมส์บุก ให้กลับไปเป็นเหมือนเกมส์บุกซึ่งเหนือความคาดหมาย ที่ลากคอผมให้มาเชียร์เรือใบสีฟ้าแห่งนี้ ครับ



ปล. ซุปเปอร์เหม่งจ๋า อย่าเสียบอลง่ายแบบเมื่อก่อนนะ นี่เป็นข้อเสียสุดๆของนายจริงๆ